Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ 10 9 8 7 2 ♥ Q 10 5 3 ♦ J ♣ K 5 3
♠ A K 6 ♥ K 8 7 ♦ 9 6 3 ♣ J 10 8 2		♠ 5 3 ♥ A J 6 2 ♦ A K 8 7 2 ♣ A Q
	♠ Q J 4 ♥ 9 4 ♦ Q 10 5 4 ♣ 9 7 6 4

W tym rozdaniu, po pasie N, gracze E staną przed koniecznością wyboru otwarcia. We Wspólnym Języku takie 18 PC to już raczej 1♣, w zależności od odpowiedzi partnera damy sobie radę (po 1♦ – 1BA, po 1♠ 2BA, po 1♥ – odwrotka, po 1BA – 2♦). Po 1♣ S spasuje, a W zalicytuje pewnie 2BA – inwit do 3BA, bądź inaczej – ostatnio pewną popularność zyskuje „inwit transferowy” 2♠. Po 2BA E dołoży 3BA – przy 29-30 PC na połączonych rękach szanse na szlemika są niewielkie; zresztą nawet jeśli E zdecyduje się spróbować i wskaże „silnego trefla na karach” odzywką 3♦, to W na pewno zalicytuje tępe 3BA i E spasuje.

Po otwarciu 1♦, W także zalicytuje inwitujące 2BA i E dołoży końcówkę, ewentualnie licytując po drodze rewersowe 3♥:

Należy zwrócić uwagę, że takie 3♥ nie musi oznaczać czwórki, a zatrzymanie z sugestią krótkości w drugim starszym, np. z kartą typu ♠ x ♥ ADW ♦ KDxxx ♣ Axxx (po 2BA 3♣ byłoby nieforsujące, silna sekwencja z treflami to najpierw wskazanie zatrzymania w starszym, a potem po ewentualnym 3BA zniesienie na 4♣).

3BA jest bezproblemowe w rozgrywce, praktycznie bierze się na nie 10 lew –po ataku pikowym oddajemy trefla, potem pika raz puszczamy, bijemy trzeciego i możemy zaimpasować kiera o ile będziemy pewnie, że N nie wyszedł z trzech pików.