Rozdanie 26.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ J 6 ♥ A 8 4 ♦ A Q 6 4 ♣ Q J 5 2
♠ 7 4 2 ♥ K ♦ 5 2 ♣ A 10 9 8 7 6 3		♠ K 10 9 5 ♥ Q 10 7 5 2 ♦ 10 8 7 ♣ 4
	♠ A Q 8 3 ♥ J 9 6 3 ♦ K J 9 3 ♣ K

Tutaj po pasie gracza E, S będą otwierać 1♦. Czy W ma na popartyjny skok w 3♣? Na mój gust trefle są za słabe, żeby był w nich jeszcze jakiś walecik… Myślę, że większość będzie pasować. Co ma licytować N? Standardem w chwili obecnej, zarówno w Strefie, jak i we Wspólnym Języku, są „odwrócone podniesienia” – 2♦ oznacza fit karowy (oczywiście bez starszej czwórki) i siłę 10+PC, a 3♦ 7-9 PC (tzw. mixed raise). Po takim „odwróconym” 2♦ pierwszym zadaniem jest sprawdzanie zatrzymań do bez atu. Ponieważ karta S to zatrzymania w obu starszych, a i coś w treflach, prawidłową odzywką jest 2BA, po których N dołoży końcówkę (po 2BA powrót na 3♦ wskazywałby minimum, 10-11 PC):

Po ataku treflowym rozgrywający ma bezproblemowe 9 lew, a układ rąk obrońców jest taki, że nadróbka, a nawet i dwie - dzięki konfiguracji kierów, „bierze się sama”.

Tam, gdzie W skoczy jednak w 3♣, N zalicytuje 3BA. Jeżeli E wyjdzie w trefle, to walczy się o nadróbki, a po ataku kierowym bierze się 11 lew.

Znajdą się pewnie też tacy, którzy lubią trochę emocji i z kartą S otworzą 1BA. Tutaj wiele to nie zmieni, bo licytacja pewnie zakończy się i tak w 3BA – nawet jeżeli po otwarciu 1BA W skoczy w 3♣, to mało kto gra teraz w tej pozycji kontrą karną. A szkoda…