Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ K 3 2 ♥ 9 6 4 2 ♦ 9 7 5 ♣ A K 7
♠ J ♥ Q J ♦ K J 10 6 4 2 ♣ Q 9 5 2		♠ A Q 5 4 ♥ 10 8 5 3 ♦ Q 3 ♣ 6 4 3
	♠ 10 9 8 7 6 ♥ A K 7 ♦ A 8 ♣ J 10 8

Tu najczęstszym kontraktem będzie 3♠. Po dwóch pasach S otworzy 1♠. Na pewno znajdą się gracze W, którzy będą interweniować karami, czy to 2♦, a co niektórzy pewnie i 3♦ (założenia korzystne).

Po 2♦, N pewnie zalicytuje 3♦ – inwit z fitem, a S ustosunkuje się do tego negatywnie:  

Po skoku w 3♦ N powinien zalicytować 3♠. Co prawda z 10 PC może się to wydawać lekkim niedolicytowaniem, ale układ 4333 nie zachęca do niczego innego, zwłaszcza, że alternatywą dla 3♠ jest jedynie 4♠, no, może jeszcze kontra, która niewiele wniesie.

Tam, gdzie W nie wejdzie, NS mają szanse zatrzymać się w 2♠ po użyciu konwencji Drury:

2♣ – Drury – góra pasa z fitem pikowym;

2♠ – najsłabsze, co prawda jest 12 PC, co sugeruje zalicytowanie sztucznego 2♦ („mam normalne, słabe otwarcie”), ale układ 5332 i jakość pików wyraźnie wskazują, że na końcówkę nie ma szans.

pas – W ma teraz bilans stołu i może pokusić się o 3♦. Po takim początku, być może nawet NS pozwolą mu to grać – każdemu z nich z tak zrównoważoną ręką może być ciężko powiedzieć 3♦, jeżeli już, to raczej S, który w świetle Drury ma bilans na 9 lew.

W piki NS biorą 9 lew, a W w kara 7 (jeżeli obrońcy nie zdejmą kierów, a rozgrywający zdecyduje się na impas pik, to nawet osiem). Można sobie nawet wyobrazić czasem 9 lew na kara – wist asem trefl, S dokłada „czytelnie” waleta i teraz obrona przysypia i nie zdejmuje dwóch kierów…