Rozdanie 22.

Rozdanie 22 Rozd. E, po partii: EW	♠ A K J ♥ A Q 8 5 3 ♦ A 4 3 ♣ Q 2
♠ 8 6 ♥ K 10 2 ♦ K 10 9 ♣ A 10 7 5 4		♠ 10 7 5 4 3 ♥ 9 7 ♦ Q 7 6 2 ♣ J 3
	♠ Q 9 2 ♥ J 6 4 ♦ J 8 5 ♣ K 9 8 6

W tym rozdaniu para NS, aby nie zanotować minusów, będzie musiała wykazać się umiejętnością wylicytowania końcówki bezatutowej mimo posiadania uzgodnionych kierów rozłożonych 5-3. Nie wydaje się to być specjalnie trudne. We Wspólnym Języku sekwencja powinna wyglądać mniej więcej tak:

Jeżeli NS grają ustaleniem, że odpowiedź 1BA po otwarciu 1♣ po pasie musi być wzmocniona i S odpowie 1♦, to N powinien potraktować swoją kartę raczej jako 18-20 PC w składzie zrównoważonym niż „silny trefl na kierach”:

1/2BA – karta N to 20 PC z kolorem pięciokartowym, można ją zakwalifikować jako 21, chociaż słabe pięć kierów i druga dama trefl to argumenty raczej za 1BA.

Grając Strefą, także można z ręką N otworzyć 1♣ (18-22 PC w równym), a nie 1♥. Z siłą 18-19 PC w zasadzie nie ma wyboru, gdyż po otwarciu 1♥ i odpowiedzi 1BA nie ma dobrej odzywki, natomiast 20 PC pozwala zalicytować od razu 3BA.

W tym rozdaniu, po otwarciu 1♥, S podniesie do dwóch a N może zaproponować 3BA: 

2BA – forsujące do 3♥, w „pierwszym czytaniu” inwit do końcówki kierowej z kartą bezatutową;

3♥ – minimum;

3BA – propozycja kontraktu; zauważmy, że N mógł powiedzieć 3BA od razu po 2♥, co wyrażałoby przekonanie o tym, że końcówka w bez atu jest lepsza od kierowej mocniej, niż droga wolniejsza.