Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ ♥ Q 9 8 3 ♦ K Q 9 8 5 4 2 ♣ A 9
♠ K 9 7 2 ♥ 5 4 ♦ A J ♣ 10 8 6 4 2		♠ Q 6 5 ♥ K 10 7 2 ♦ 7 6 ♣ Q J 7 3
	♠ A J 10 8 4 3 ♥ A J 6 ♦ 10 3 ♣ K 5

 Zawodnik S rozpoczyna licytację odzywką 1♠, a N mówi na to 2♦. Bez względu na to, czy jest to odzywka forsująca do dogranej, czy tylko na jedno okrążenie, innej opcji licytacyjnej odpowiadający nie ma. Potem zwykle będzie tak:

  W zawistuje ósemką trefl, S weźmie lewę królem w ręce i zagra blotkę karo. Lewy obrońca powinien położyć waleta. W tym rozdaniu nie ma to oczywiście żadnego znaczenia, ale starajmy wyrabiać w sobie dobre nawyki, które mogą utrudnić grę rozgrywającemu. Załóżmy bowiem, że S ma w karach singletona, więc jeśli wskoczymy asem wszystkie problemy rozgrywającego znikną. Natomiast po położeniu waleta i wzięciu lewy na figurę w dziadku gracz S będzie musiał trafić, czy w karach mamy W10, czy AW sec.

 Po lewie na asa karo W będzie kontynuował trefle, a S przystąpi do maltretowania obrońców ściąganiem fort karowych. Finalnie wziętych zostanie 10, 11 lub nawet 12 lew (E odrzuci się od kierów, a rozgrywający zaimpasuje króla).

 Optymalnym kontraktem tego rozdania jest wprawdzie szlemik karowy, ale nikomu nie polecałbym tak wysokiej gry.