Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ J 10 7 3 ♥ 9 2 ♦ Q 9 8 7 ♣ Q J 9
♠ K ♥ Q J 10 8 4 ♦ 5 4 ♣ A K 10 5 3		♠ A Q 5 2 ♥ A 6 5 ♦ A K 3 2 ♣ 7 4
	♠ 9 8 6 4 ♥ K 7 3 ♦ J 10 6 ♣ 8 6 2

 Rozdanie numer cztery to szlemik kierowy na linii EW, z realizacją którego powinna poradzić sobie większość rozgrywających. O tym więc kto wygra, a kto przegra to rozdanie zadecyduje licytacja. Ponieważ każdy z rzeczywistych jej uczestników ma w swojej karcie zaledwie niewielkie nadwyżki, do osiągnięcia sukcesu potrzebne będzie wzajemne przekazanie sobie informacji o nich oraz odrobina optymizmu.

1. Czwarty kolor.
2. Mam układ 5-5.
3. Porozmawiajmy o szlemiku kierowym.
4. OK, mam cue bid pikowy.
5. A ja karowy, ale nie mam stopera w treflach. Pamiętajmy o tym, że 4♦ to tzw. underbid czyli bezpieczna licytacja poniżej dogranej. Nie obiecuje więc ona jeszcze jakiejś wielkiej karty.
6. Mam stopera treflowego, a poza tym przekroczyłem poziom czterech kierów. Moja karta nie jest więc beznadziejna, nie jest jednak na tyle dobra, by pytać o asy. Po prostu licytuję cue bid treflowy i zapraszam do współpracy.
7. Zaproszenie przyjęte.

 Tak pięknie przeprowadzona licytacja nie powinna zostać zepsuta kiepską rozgrywką. Prawy obrońca (S) może bowiem zastawić pułapkę na rozgrywającego i przepuścić damę kier, którą W zapewne zagra w jednej z pierwszych lew. Teraz nie wolno impasować po raz drugi, gdyż S weźmie lewę i połączy atuty obkładając kontrakt. Drugą lewę atutową należy wziąć asem, zrzucić dwa trefle na dwa piki, zagrać A-K trefl, przebić trefla ostatnim kierem w dziadku, a potem zadeklarować swoje.