Rozdanie 30.

Rozdanie 30 Rozd. E, po partii: -	♠ Q 10 9 6 5 4 ♥ Q J 9 2 ♦ ♣ 10 8 2
♠ K 8 7 ♥ 5 ♦ A K 8 7 5 3 2 ♣ A 9		♠ 2 ♥ A 8 7 6 4 3 ♦ 9 ♣ Q J 5 4 3
	♠ A J 3 ♥ K 10 ♦ Q J 10 6 4 ♣ K 7 6

 Karty rozdawał E i powinien rozpocząć licytację odzywką wskazującą dwukolorówkę (2♦ Wilkosza lub 2♥). Wprawdzie trochę żal chować szóstego kiera, ale ukrywanie niezłej piątki treflowej to też nie jest dobry pomysł. Gdyby E miał te same punkty, ale w kierach ADWxxx, a w treflach pięć blotek, to jednokolorowe otwarcie „słabe dwa” byłoby wyborem oczywistym.

 Kolej na zawodnika S, który również nie ma bezproblemowej decyzji licytacyjnej.

 Po otwarciu 2♦ Wilkosza zalecałbym mu PAS. Licytacja przecież do nas jeszcze wróci, a wtedy o rozdaniu będziemy już wiedzieli nieco więcej. To jednak tylko teoria, bo tak w tym rozdaniu nie będzie, gdyż, ku zaskoczeniu e-S-a, gracz W po prostu spasuje na dwa karo. E stanie się rozgrywającym i weźmie osiem, a czasami nawet dziewięć lew. 90/110 dla EW.

 Jeśli E otworzy dwukolorówką 2♥, to, gdybym zajmował pozycję S, moim wyborem byłaby kontra. Sakramentalnej czwórki pikowej wprawdzie nie ma, ale jest 14 niezłych Miltonów oraz możliwość gry również w kolor młodszy. Dalej licytacja mogłaby potoczyć się tak:

1. Pasuj/skoryguj – licytacja do koloru partnera. Niestety po otwarciu dwukolorowym nie ma jak zagrać w kara.
2. N licytuje z bilansu to, co wydaje mu się, że wygra. Poza tym chce utrudnić przeciwnikom uzgodnienie koloru karowego. Z jego karty wynika, że EW mają tych kar na linii dziewięć lub dziesięć.

 Kontrakt 3♠ zakończy się wpadką bez jednej i EW zapiszą 50 na swoją stronę.

 Przeróżnych zapisów będzie w protokole bardzo wiele, bo każdy z graczy ma do wyboru kilka odzywek, a to generuje przeróżne kontrakty i zapisy.