Rozdanie 28.

Rozdanie 28 Rozd. W, po partii: NS	♠ K J 9 7 5 ♥ A 8 5 ♦ K J 9 4 ♣ 7
♠ 10 8 4 2 ♥ K J ♦ Q 3 2 ♣ Q 6 5 4		♠ Q 6 3 ♥ 10 9 6 ♦ A 10 7 ♣ A K J 8
	♠ A ♥ Q 7 4 3 2 ♦ 8 6 5 ♣ 10 9 3 2

 Gracz W spasuje, a N otworzy 1♠ – tak będzie wszędzie. Wybór odzywki przez trzeciego w kolejności, czyli zawodnika E, nie jest już tak oczywisty. W grę wchodzą trzy odzywki: PAS, kontra oraz, bardzo, bardzo „naciągnięte” 1BA. Każda z nich ma sporo wad, bo:

1. Żal, zwłaszcza w tych założeniach, mówić PAS z tak ładnymi czternastoma Miltonami.
2. Na KONTRĘ wywoławaczą wypada mieć cztery kiery.
3. „Przysłabione” wejście 1BA może zakończyć się bolesną wpadką lub przelicytowaniem karty.

 Myślę, że moim wyborem przy stole byłaby KONTRA, gdyż odzywka ta jest najbliższa prawdy o ręce E.

 Po kontrze gracza E nastąpi PAS e-S-a, a potem W będzie musiał wybrać najlepszą odzywkę. Do wyboru ma 1BA oraz 2♣. Zalicytowanie bez atu wzbudza moją znacznie większą sympatię. Zatrzymanie pikowe jest wprawdzie niepełne, ale reszta, czyli siła i skład są już OK.

 Kontrakt 1BA teoretycznie nie wychodzi, ale w praktyce W wygra go z łatwością. Para EW zapisze więc 90 na swoją stronę.

 A co stanie się, gdy E zdecyduje się spasować na 1♠ e-N-a? Popatrzmy:

 Po dwukrotnym zagraniu w trefle (dlaczego E nie miałby tak wistować?) rozgrywający z łatwością skompletuje siedem lew. Zapis: 50 dla EW. Po raz kolejny okazuje się więc, że pasywność nie jest receptą na uzyskiwanie dobrych wyników w turnieju.