Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 30 Rozd. E, po partii: -	♠ A 3 ♥ A J 9 3 ♦ A 10 9 5 ♣ J 9 7
♠ J 8 7 5 4 2 ♥ 8 6 ♦ K 6 ♣ K 6 2		♠ 10 6 ♥ Q 7 5 4 ♦ J 7 4 ♣ Q 8 5 4
	♠ K Q 9 ♥ K 10 2 ♦ Q 8 3 2 ♣ A 10 3

¹wejścia 1♠ raczej nie polecam – słabiutki kolor (choć sześciokart), a partner po pasie, na linii znajduje się maksimum 17–18 PC, WE nie mają przeto o co walczyć

albo:

¹wątpliwe

²zasadniczo kontra sputnik z kierami

Tę końcówkę powinna zapowiedzieć w zasadzie każda para NS. Przeciwko 3BA(S) W wyjdzie pikiem, także dlatego, że nie dysponuje bardziej atrakcyjnym pierwszym wistem. Także rozgrywka powinna się toczyć w sposób standardowy. W karach jest pełna numeracja, należy więc rozegrać ten kolor na impas culbertsonowski, tj. zaimpasować króla z waletem. Da to e-S-owi trzy wziątki karowe, trzy pikowe oraz dwie kierowe z góry, czyli  łącznie lew dziewięć. Nadróbek należy poszukać w kierach, tam można bowiem wziąć ich aż dwie (w treflach – tylko jedną). Oczywiście, każdy rozgrywający może tu wykazać się własną wrodzoną chwytnością czy intuicją, ponieważ jednak W ma dużą przewagę nad partnerem, jeśli chodzi o liczbę pików, S powinien spodziewać się większej liczby kierów w ręce E i tam właśnie poszukać damy tego koloru. Należy więc rozpocząć kiery ♥W ze stołu i puścić go wkoło, a potem zrobić impas ♥10 w ręce. Da to rozgrywającemu cztery wziątki kierowe, a w sumie 11: trzy pikowe, cztery kierowe, trzy karowe i treflową. Rzecz jasna, jeśli przeciwnicy otworzą trefle, S wyrobi sobie drugą lewę w tym kolorze i wtedy – aby skompletować lew 11 – wystarczy mu już tylko jeden dodatkowy kier, czyli trafienie damy.

Najpopularniejszym wpisem w protokole rozdania będzie bez wątpienia minimaksowe 460 dla NS; wpisy te od czasu do czasu będą jednak przedzielone 430 dla tej samej strony.

Minimaks teoretyczny: 5BA(NS), 11 lew; 460 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 10 (NS);

♦ – 11 (NS);

♥ – 11 (NS);

♠ – 9 (NS);

BA – 11 (NS).