Rozdanie 25; rozdawał N, po partii WE.

Rozdanie 25 Rozd. N, po partii: EW	♠ 9 ♥ 10 9 4 ♦ A Q 8 7 6 2 ♣ A 9 8
♠ 6 5 ♥ K Q J 8 3 2 ♦ 10 9 ♣ J 4 3		♠ A K J 10 3 2 ♥ 7 5 ♦ 5 3 ♣ K Q 2
	♠ Q 8 7 4 ♥ A 6 ♦ K J 4 ♣ 10 7 6 5

albo:

¹skoro partnera było stać na 2♥, nie jest to na pewno słaby kolor, choćby sześciokartowy

Proszę zwrócić uwagę, że mimo supersilnych pików E w sposób zdyscyplinowany przepycha się na 3♥, a nie 3♠. Z bilansu stołu wie bowiem, że gracz W ma niewiele miltonów, jedynym walorem jego karty są zatem przyzwoite kiery. Przy grze w piki W da więc niewiele lew: jedną, a w skrajnym wypadku żadnej, podczas gdy w kiery weźmie on ich ze swej ręki zauważalnie więcej.

Waleczność nagrodzona! N oddałby tylko cztery oczywiste wziątki i swe 3♦ bezproblemowo zrealizował, co dałoby mu zupełnie w tym rozdaniu niebanalne 110 punktów. Na linii NS są też do wygrania 2BA, za 120 punktów (teoretyczny minimaks rozdania). Tymczasem 3♥(W), mimo że strona ta znajduje się w niekorzystnych założeniach, na dobrą sprawę nie ma kto skontrować. N ma wprawdzie dwa asy, ale też zupełne minimum honorowe, a jego partner odpowiedział tylko 1BA. Z kolei S posiada dwie najwyższe figury, ale jedna z nich to król w sześciokartowym kolorze partnera, wcale nie jest to zatem pewna wziątka.

Zresztą aby położyć 3♥(WE) bez jednej, broniący muszą nie za późno (zanim e-S-owi zostanie wytrącony as atu) zmontować przebitkę pikową. Oprócz niej wezmą dwa kara, trefla oraz ♥A, co w sumie złoży się właśnie na obłożenie gry przeciwników bez jednej. Bez owej przebitki rozgrywający bez trudu zrobiłby swoje. A i tak wpadnie tylko za 100, czyli opłacalnie wobec 110 punktów należnych stronie NS za bezproblemowe dziewięć wziątek w kara. To 110 i 100 dla NS będą też dwoma najpopularniejszymi wpisami w protokole tego rozdania.

Minimaks teoretyczny: 2BA(NS), 8 lew; 120 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 9 (NS);

♥ – 8(WE);

♠ – 7 (WE);

BA – 8 (NS).