Rozdanie 27.

Rozdanie 27 Rozd. S, po partii: -	♠ A ♥ K Q 10 3 ♦ K J 10 8 6 ♣ 10 5 4
♠ 10 6 5 3 ♥ A J 6 2 ♦ A 4 ♣ Q 9 7		♠ 9 8 ♥ 9 8 7 5 ♦ 7 2 ♣ A J 8 6 3
	♠ K Q J 7 4 2 ♥ 4 ♦ Q 9 5 3 ♣ K 2

Tutaj gracze S będą otwierać 1♠, po pasie W N odpowie 2♦. S powinien powtórzyć piki. Jeżeli teraz N zalicytuje 3♥, to S ma trzy opcje – 3BA – wyglądające słabo przy tylko jednym zatrzymaniu treflowym, dobrym ficie karowym i dobrej szóstce pików, 4♦  - ukrywające doskonałe piki, 4♠ – ukrywające fit karowy, ale dobrze spełniające dyrektywę „pierwszym obowiązkiem pary jest ustalenie najlepszego koloru do gry końcówki”. Nie wspominam tu celowo o anemicznym 3♠, które jest enigmatycznym „śmietnikiem” i może być licytowane ze wszystkimi rękami w układzie 5332 bez zatrzymania trefl. Osobiście wybrałbym tu 4♠, które zakończy licytację.

Na ten kontrakt W wyjdzie w trefle, a E po asie odwróci… Ale do oddania są tylko trzy asy.

Te same trzy asy będą do oddania na kontrakt karowy, który NS zagrają tam, gdzie po 3♥ S zalicytuje 4♦.

Z kartą N po 2♠ można też zalicytować forsujące 2BA i S znów stanie przed problemem czy pokazywać fit karowy, czy wydłużenie pikowe. Ten dylemat rozwiązałoby transferowe wydłużenie koloru K.Martensa, gdzie można wskazać i jedno, i drugie. Będąc zmuszonym wybierać, z powodów opisanych wcześniej trzeba wskazać sześć pików, a N po 3♠ dołoży końcówkę w ten kolor.