Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ 9 7 ♥ K Q J 6 4 ♦ 10 ♣ A J 9 8 4
♠ A K Q 10 2 ♥ 10 7 3 ♦ K 5 ♣ 10 7 3		♠ J 8 4 ♥ 9 ♦ A J 9 7 4 ♣ K Q 6 2
	♠ 6 5 3 ♥ A 8 5 2 ♦ Q 8 6 3 2 ♣ 5

W tym rozdaniu z kartą E większość otworzy 1♦. Po pasie S W odpowie 1♠, a N wejdzie dwukolorówką. Dzisiaj u większości 2 w kolor odpowiedzi (tutaj 2♠) jest naturalne, a dwukolorówką (u większości na pozostałych) jest 2 w kolor otwarcia – tutaj 2♦. Po 2♦ E może dać kontrę tam, gdzie jest to kontra-fit. S skoczy pewnie w 3♥, a W zalicytuje 4♠. na co wszyscy się zgodzą.  

2♦ – dwukolorówka co najmniej 5-5 na kolorach nielicytowanych;

ktr. – kontra-fit, trójka pików – takie ustalenie wydaje się optymalne w tej pozycji.

N wyjdzie królem kier, a S pewnie przejmie asem i zagra w singla trefl, po czym dostanie przebitkę. To będzie koniec obrony, rozgrywający będzie teraz miał 10 lew z góry. Aby obłożyć, obrona musiałaby zmontować dwie przebitki, co jest możliwe tylko po nieprawdopodobnym pierwszym ataku asem trefl i dopuszczeniu N po przebitce wyjściem w kiery spod asa.

Tam, gdzie E spasuje na otwarciu, spasuje także S a W otworzy 1♠. N wejdzie pewnie Michaelsem 2♠. Co ma zalicytować E? Większość pewnie zgłosi od razu 4♠. Co bardziej ostrożni – w końcu W otworzył na III ręce w korzystnych - zalicytują pewnie 2BA – po pasie musi to być góra pasa z fitem. S zalicytuje 3♥, a W? Z trzema blotkami kier może dostrzec krótkość w ręce partnera i dać mu przepustkę do końcówki – taką łagodną zachętą jest pas, który musi forsować, jako, że 2BA forsowało do 3♠. Po takiej zachęcie E na pewno zgłosi końcówkę pikową: