Rozdanie 9.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ A Q 5 ♥ K 7 ♦ 5 ♣ A Q 9 8 7 6 5
♠ K 7 4 2 ♥ J 4 2 ♦ 10 9 8 3 ♣ J 4		♠ J 10 8 ♥ Q 10 6 3 ♦ A 7 6 4 ♣ K 10
	♠ 9 6 3 ♥ A 9 8 5 ♦ K Q J 2 ♣ 3 2

Tutaj gracze N będą otwierac 1♣, czy to w Strefie, czy we Wspólnym Języku. E spasuje, a S odpowie 1♥. Po pasie W N, grający Wspólnym Językiem zalicytuje forsujące na jedno okrążenie 2♣, a S musi sforsować do dogranej przez sztuczne 2♦. N zalicytuje 3♣ – 6+♣ bez trzech kierów i czterech pików. Teraz S powinien wskazać wartości karowe aby nie zajmować bez atu od trzech blotek pik, a N zalicytuje 3BA.

2♦ – sztuczny forsing do dogranej.

Jeżeli E po tej licytacji wyjdzie w kiery, to rozgrywający pewnie weźmie asem w stole i zagra na impas trefl. E po królu powtórzy kiery i skończy się to tylko 9 lewami.

Po ataku blotką karo rozgrywający weźmie w stole i zagra na impas trefl, po czym impasując pika może wziąć 11 lew.

Tam, gdzie NS grają Strefą, N w drugim okrążeniu ma problem z rebidem. Przy standardowych ustaleniach, gdzie 3♣ forsuje do dogranej, N musi licytować nieforsujące 2♣. W nowszych wersjach Strefy 3♣ jest inwitem z kolorem 6+ w sile 15-16 PC i można dać taką odzywkę (forsing do dogranej na monokolorze treflowym licytuje się wtedy przez sztuczne 3♦ bądź wieloznaczny rewers 2♦). Teraz S zalicytuje 3♦ a N 3BA.

3♣ – 15-16 PC, 6+ niezłych trefli.

Tam, gdzie N zalicytuje nieforsujące 2♣, z kartą S na maksy można rozważać pasa, zwłaszcza że jedyna sensowna alternatywa – 2BA – prowadzi do zajęcia bez atu od blotek pikowych (2♦ nawet jeśli jest gadżetem w sile inwitującej lub lepszej, to powinno być licytowane z siłą na końcówkę lub z piątką w kolorze odpowiedzi dla sprawdzenia fitu). Oczywiście jeśli S zdecyduje się po 2♣ na 2BA, to N dołoży końcówkę.