Rozdanie 9.

Rozdanie 9 Rozd. N, po partii: EW	♠ 8 6 ♥ K 4 ♦ J 8 6 2 ♣ A K J 10 7
♠ J 10 5 ♥ A Q 9 6 2 ♦ A 9 ♣ Q 6 3		♠ K 4 2 ♥ 7 5 3 ♦ K Q 5 4 3 ♣ 8 5
	♠ A Q 9 7 3 ♥ J 10 8 ♦ 10 7 ♣ 9 4 2

Tutaj gracze N grający Wspólnym Językiem otworzą mało estetycznym 1♦, E spasuje a S odpowie 1♠. Tam, gdzie teraz W wejdzie 2♥, E dobrze zrobi jeżeli po tym spasuje (ci co zainwitują 3♥ zapłacą za to zapisem bliskim zeru za -200), spasuje pewnie także i S, chociaż niejeden w korzystnych przepchnie się w 2♠.

Tutaj po obronie, powiedzmy as trefl, a potem trzy razy piki z przebitką, rozgrywający raczej trafi króla kier po rozliczeniu miltonów pary NS i wpadnie bez jednej.

Tam, gdzie S nie odpuści 2♥ i zalicytuje 2♠, E pewnie przepchnie się w 3♥:

I to już będzie co najmniej bez dwóch.

Jeżeli W spasuje po 1♠, N zalicytuje 2♣ i S powinien spasować, gdyż nie wiadomo, w którym z młodszych kolorów otwierający ma piątkę. Czy teraz na re-open W zdecyduje się na 2♥?

Taka sekwencja to ostrzeżenie przed misfitami i w niekorzystnych można spasować, ale z drugiej strony, zwłaszcza tam, gdzie NS grają „odwróconym Flannery” (odpowiedzią 2♥ po 1♦ oznaczającą rękę w układzie 5+♠-4+♥ w sile poniżej inwitu) i taka odpowiedź nie padła, fit kierowy jest prawie pewny i raczej powinno się licytować 2♥.

Z ręką N „strefowcy” otworzą 1♣, zresztą i we Wspólnym Języku lepiej od 1♦ wygląda 1♣ z zamiarem udawania że ma się układ 4432 bądź 5332.