Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ 9 5 3 2 ♥ J 10 9 2 ♦ K 9 ♣ 10 9 2
♠ A Q 7 ♥ A 5 3 ♦ A Q J 8 5 ♣ J 3		♠ K J ♥ Q 7 6 4 ♦ 6 4 2 ♣ 8 6 5 4
	♠ 10 8 6 4 ♥ K 8 ♦ 10 7 3 ♣ A K Q 7

Tutaj gracze S będą otwierać 1♣, W będą kontrować (karta jest za ładna na wejście 1BA, które w obronie jest mniej więcej 15⁺-18^- – 18 PC z dobrym pięciokartem). N spasuje, E zalicytuje negatywne 1♦ (przypominam, 1♣ – ktr. – pas - ? to jedyna sekwencja w której stosujemy obecnie powszechnie w Polsce popularny niegdyś „negat Herberta”). S spasuje, W zalicytuje 1BA, pokazując 18-20 PC i po pasie N E zalicytuje pewnie Staymana a po odpowiedzi 2♦ pewnie najczęściej 3BA – 6 PC daje na to prawie pełne pokrycie bilansowe, a w sytuacji, gdy większość siły obrony jest w jednej ręce, daje duże szanse na opłacalną końcówkę.

Pas – pewnie z kartą S niejeden skontruje 2♣, aby wskazać wist, ale ułatwi to wyhamowanie parze WE w częściówce karowej bądź kierowej - W spasuje, aby wskazać brak zatrzymania trefl, E zrekontruje – powtórne pytanie o starszą czwórkę, a W zalicytuje 2♦ które teraz już jest ewidentnie naturalne i E może spasować:

pas – brak zatrzymania trefl;

rktr. – pytanie o starszą czwórkę;

2♦ – brak starszej czwórki, w świetle informacji o braku zatrzymania trefl praktycznie 4+♦.

Na 3BA N wyjdzie ♥W, rozgrywający weźmie w ręce asem, przejdzie do stołu waletem pik i zagra na impas waletem karo. Jeżeli teraz N zacznie grać trefle, to bez dwóch, jeżeli zagra w kiera – tylko bez jednej.

Po ataku w trefle N utrzyma się w trzeciej lewie tego koloru i zagra waleta kier, co zabezpiecza wpadkę bez dwóch.

Na częściówkę karową po ataku trzy razy w trefle i nieudanym impasie karo rozgrywający musi w świetle licytacji zagrać na ♥Kx w ręce S, co daje 9 lew.