Rozdanie 28.

Rozdanie 28 Rozd. W, po partii: NS	♠ A K J 8 6 5 ♥ 5 4 3 2 ♦ K 7 ♣ Q
♠ Q 10 3 ♥ Q 9 ♦ A 10 8 6 5 3 2 ♣ A		♠ 4 2 ♥ 10 8 6 ♦ 4 ♣ J 10 8 7 6 5 4
	♠ 9 7 ♥ A K J 7 ♦ Q J 9 ♣ K 9 3 2

Tutaj o pechu będą mogły mówić pary NS, które zdołają uzgodnić kiery. A nie powinno to być trudne. W otworzy 1♦, N wejdzie 1♠. E spasuje, a S zalicytuje kolor przeciwnika – 2♦ – co w myśl powszechnie obowiązujących w Polsce ustaleń oznacza silną kartę bez fitu pikowego. W pewnie podniesie się do 3♦, a N pokaże czwórkę kierów (chociaż pewnie znajdą się tacy, którzy 5432 w kierach nie potraktują jako czwórki i zameldują solidną szóstkę pików. Tam, gdzie N zalicytuje 3♥, S podniesie pewnie do końcówki w ten kolor, co zakończy licytację.

E zaatakuje ♦4, W pobije asem i nawet jeśli N dołoży króla, z ręki W nie widać lepszego pomysłu, niż odegranie asa trefl. W tej lewie E dołoży lavinthalową czwórkę, po czym obrona weźmie jeszcze cztery atuty – mimo krótkości w karach i treflach 5432 w atu nie będzie stanowić przeszkody dla obrońców w dwustronnych przebitkach treflowo-karowych.

Tam, gdzie N uzna, że kiery nie nadają się do licytacji i po 3♦ zalicytuje 3♠, NS zagrają końcówkę w piki bądź w bez atu.

W bez atu bierze się na impasie damy pik 11 lew, w piki po przebiciu przez E drugiego kara rozgrywający musi coś trafić. Jednak fakt, że W otworzył, a obrona ma tylko 13 PC przemawia za tym, aby damy pik szukać w ręce W.