Rozdanie 6.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ 7 6 4 ♥ K 6 4 ♦ 2 ♣ A J 10 8 6 2
♠ A K Q 5 2 ♥ A 9 8 5 3 ♦ 6 3 ♣ Q		♠ 3 ♥ J 10 7 ♦ A J 10 5 4 ♣ 7 5 4 3
	♠ J 10 9 8 ♥ Q 2 ♦ K Q 9 8 7 ♣ K 9

Po pasie E gracz S ma niezbyt ciekawe 11 PC – druga dama, bez asa. Podejrzewam jednak, że korzystne założenia i dobry kolor skłonią wielu do otwarcia 1♦. Teraz gracze W mogą skorzystać z konwencji – u większości par 2♦ wskazuje oba kolory starsze. Czy N spasuje? 3♣ forsuje praktycznie do dogranej, więc wydaje się, że należy spasować, licząc, że jak wróci do nas 2 w starszy, wznowimy odzywką 3♣ co z grubsza odda sprawiedliwość naszej karcie. Co ma zalicytować teraz E? Wydaje się, że wystarczy 2♥, niemniej jednak u tych, którzy wejście dwukolorówką w niekorzystnych traktują poważnie (12-15 PC, zwykle w kolorach longerów), karta jest warta skoku w 3♥. Czy W ma na dokład? Raczej nie, ale pewnie i tak wiele par WE zagra końcówkę. 

2♦ – co najmniej 5-5 na starszych.

Dzięki drugiej figurze kier w ręce S, podziałowi kierów 3-2 i pików 4-3 rozgrywka jest bezproblemowa i pewnie prawie wszyscy grający w kiery wezmą 10 lew.

Tam, gdzie WE stosują dwukolorówki Michaelsa i 2♦ oznacza dwukolorówkę z pikami, końcówka może być zalicytowana z pomocą gracza N: 

2♦ – 5-5 z pikami;

2♥ – do koloru partnera, pasuj albo popraw, może być nawet z dubletona.

Tam, gdzie S nie zdecyduje się na otwarcie, Gracz W otworzy 1♠, N (po pasie partnera wejście na wysokości 2 może być nieco lżejsze) zalicytuje 2♣, E spasuje, S pewnie zalicytuje 2BA. Czy teraz W w niekorzystnych zalicytuje 3♥? To kwestia temperamentu, na pewno wybór nie jest oczywisty. Jeżeli tak, to E dołoży końcówkę, jeżeli nie, to N powtórzy 3♣ i po dwóch pasach licytacja wróci do W, który teraz znów musi podjąć decyzję, ale nawet jeżeli teraz zdecyduje się na 3♥, to E nie musi dołożyć końcówki.