Rozdanie 2.

Rozdanie 2 Rozd. E, po partii: NS	♠ A 9 5 4 ♥ J 10 7 6 4 ♦ 3 2 ♣ 9 7
♠ K Q 10 2 ♥ A ♦ Q 5 ♣ K Q 8 6 5 4		♠ 8 ♥ Q 9 8 3 ♦ K J 9 8 4 ♣ A J 2
	♠ J 7 6 3 ♥ K 5 2 ♦ A 10 7 6 ♣ 10 3

Tutaj znów 11 PC na otwarciu, ale już nie tak świetne jak w poprzednim rozdaniu i pewnie część graczy E nie otworzy (z ręką E nie ma wygodnego rebidu po odpowiedzi 1♠, dzisiaj wiele par dopuszcza tę odzywkę z singletonem pik w układzie 1444 lub 1453).

Po otwarciu 1♦, W odpowie 2♣, E zapewne zalicytuje 2♦, W 2♠, E wskaże fit treflowy odzywką 3♣. Teraz najlepszy wydaje się czwarty kolor 3♥ – jeżeli okaże się, że partner nie trzyma trefli i jest w tym kolorze wyłączenie, szlemik jest bardzo prawdopodobny. Jednak E odpowie 3BA i W ma decyzję, czy iść dalej, czy pasować. Do szlemika potrzeba u partnera dobrych wartości, asa karo i króla kier, bądź asa i króla karo, oraz asa trefl. Pewnie znajdą się tacy, co będą pasować na 3BA:

Po ruszeniu odzywką 4♣, te pary, które jednego asa po Blackwoodzie wskazują odzywką 5♣, zdołają wyhamować w końcówce treflowej:

4♦ – cue bid;

5♣ – 1 lub 4 wartości; tam, gdzie 1 wartość sprzedaje się odzywką 5♦, może 5BA będzie teraz do gry? Jeżeli nie, pozostaje tylko pas z nadzieją, że jakoś się uda te 5♦ wygrać.

Tam, gdzie gracz E spasuje na otwarciu, będzie łatwiej wyhamować w 3BA:

1♥ – po pasie stosujemy preferencję starszych kolorów ze względu na to, że 2♦ nie forsuje;

2♦ – po pasie oznacza górę w układzie 4♥ i 5♦ (stosujemy tu też mechanizm podwójnego magistra – ze słabą kartą z karami mówimy 2♣ i pasujemy na 2♦);

3♣ – 5+♣, 15+PC (praktycznie 15-17, gdyż z siłą pozwalającą na przesądzenie końcówki, 18+ w układzie 4♠ i 5+♣ w zasadzie daje się po odpowiedzi 1♥ rebid 2♣).