Rozdanie 30.

Rozdanie 30 Rozd. E, po partii: -	♠ K J 6 ♥ A J 5 2 ♦ A K 5 2 ♣ 6 3
♠ 10 5 4 3 ♥ Q 10 9 8 3 ♦ 6 4 ♣ J 5		♠ Q 9 8 2 ♥ 6 4 ♦ Q J 10 8 ♣ A 4 2
	♠ A 7 ♥ K 7 ♦ 9 7 3 ♣ K Q 10 9 8 7

Na koniec rozdanie z pogranicza strefy szlemowej. Szlemików w kolor młodszy nie licytuje się łatwo. Tam, gdzie na NS będą grały pary stosujące Wspólny Język, po pasie E S otworzy 2♣ Precision, N spyta 2♦ i S musi jakoś zakwalifikować swoją rękę. Ma co prawda tylko 12 PC, ale w kontrolach i z dobrym kolorem, więc wydaje się, że jest to bliżej góry otwarcia 2♣, które jest w sile 11-14 PC, a u niektórych nawet 10-14 PC. Ponadto ze względu na króla kier celowe wydaje się zajęcie bez atu z ręki S. Dlatego optowałbym za odzywką 2BA – 6+♣, nie minimum, ręka dobra do zajęcia bez atu. Dalej to już kwestia systemu. N, który powinien dostrzec teraz szanse szlemika, nie może na razie powiedzieć 3♣, gdyż byłby to sign off, więc licytuje 3♦, które w zasadzie powinno być naturalne, forsujące do dogranej. S powie 3BA, a N teraz już bez obaw forsująco uzgodni trefle odzywką 4♣. Teraz cue bid 4♥, o asy i „do kasy”:

5BA – 2 wartości z 5, dama atu i 1 król boczny.

Szlemik jest taki sobie, na pewno poniżej opłacalności. W co ma zawistować W? 

Jeżeli wyjdzie dziesiątką kier, ze stołu wstawi się waleta i szlemik już się wygrał – wystarczy zagrać dwa razy ze stołu trefle do mariasza.

Po wiście w pika pewnie spróbuje się waleta, a potem, po zagraniu 2x trefli do mariasza największą szansę da impas kier – alternatywna rozgrywka na spadnięcie trzeciej damy kier lub przymus karowo-kierowy to znacznie mniejsza szansa.

Tam, gdzie S zakwalifikuje swoją kartę jak „dół” i zalicytuje 3♣, licytacja pewnie zgaśnie w 3BA:

Atak nastąpi pewnie damą karo i po dwukrotnym zagraniu trefli do mariasza jest 11 lew,a można wziąć 12 na przymusie karowo-pikowym przeciwko graczowi E (no i oczywiście na prostym impasie damy kier).

W Strefie, po otwarciu przez S 1♣, odpowiedzi 1♥ i rebidzie 2♣ część graczy N zalicytuje pewnie od razu 3BA. 

Pożytecznym narzędziem w takiej pozycji jest gadżet 2♦, pozwalający sprawdzić fit w kolorze odpowiedzi i siłę otwarcia w sile co najmniej inwitu, ale wtedy z piątką w kolorze odpowiedzi; oto jeden z wariantów dalszej licytacji: 

2♦ – pytanie, inwit z piątką w kolorze odpowiedzi lub dowolny forsing do odgranej;

Odpowiedzi:

2 w kolor partnera – trójka, minimum;

2BA – brak fitu, ręka dobra do zajęcia bez atu, nadwyżka;

3♣ – minimum bez fitu;

2♠/3♦ – nadwyżka, zgrupowanie w kolorze licytowanym, bez fitu;

3♥ – trójka, góra.

Są też oczywiście inne rozwiązania tej sekwencji. Przy takich ustaleniach licytacja w tym rozdaniu powinna wyglądać następująco:

3♣ – minimum; jeżeli S zakwalifikuje tę kartę jako nie minimum (co uzasadniałem na początku analizy tego rozdania), powinien zalicytować 2♠ – zatrzymanie pikowe, brak karowego, brak trzech kierów), to być może N zdecyduje się pociągnąć do szlemika analogicznie jak po 2♣ Precision.