Rozdanie 14.

Rozdanie 14 Rozd. E, po partii: -	♠ ♥ K 9 8 3 2 ♦ Q ♣ K Q 10 9 8 3 2
♠ K J 4 3 ♥ J 7 5 4 ♦ K 9 ♣ J 6 4		♠ Q 10 9 6 2 ♥ Q 10 6 ♦ A 10 8 7 6 ♣
	♠ A 8 7 5 ♥ A ♦ J 5 4 3 2 ♣ A 7 5

Tu znów mamy rozdanie dynamiczne. Przed pierwszym problemem stanie otwierający. Czy otwieramy dwukolorówką 2♥/♠ z trójką w kolorze starszym? I to jeszcze z figurą? Puryści mówią że nie. Rozważ my najpierw możliwe scenariusze po pasie gracza E.

S otworzy 1♦, W spasuje, N w polskim stylu zgłosi kiery i teraz E będzie miał szanse zameldować się z dwukolorówką. W sekwencji

E wejdzie pewnie 1♠, S spasuje, a W ma znów ten słynny „mixed raise”. Dogodnie jest przyjąć że taką rękę wskazuje się skokiem na 3 w kolor otwarcia, o ile jest on poniżej 3 w kolor uzgodniony. Teraz N zgłosi trefle, E , wiedząc o poparciu 4-kartowym – widzimy, jaką różnicę robi mixed raise w stosunku do zwykłego 2♠ – powie 4♠. Co zrobi S? Skontruje? W końcu ma trzy lewy i zacinkę atutową. Tam, gdzie N się zgodzi na ten kontrakt, 4♠ może4 zostać wygrane. Jednak obstawiam, że gracze N z układem 7-5 będą licytować dalej i ich 5♣ zakończy licytację:

 Ten kontrakt zostanie wygrany z nadróbką, nawet po wiście w atu, gdyż obrona nie może uniemożliwić przebicia dwóch kierów. Co więcej, bez ściągnięcia asa karo NS wezmą 13 lew.

Tam, gdzie E otworzy dwukolorówką 2♠, S pewnie spasuje (nie mówcie mi, że znajdą się tacy, którzy doliczą się 13 PC, dopatrzą pięciokarta i zameldują się 3♦), W podniesie do 3♠. Co teraz zrobi N? Czy ta karta to dwukolorówka?  Czy trefle? Stosujący Leaping Michaels zalicytują 4♣, a S podniesie do pięciu albo da cue bid 4♠. A bez tej konwencji? Czy to karta na 4♠, czy na naturalne wejście treflami? Tak, czy owak, S na pewno podniesie 4♣ do pięciu i ten kontrakt pewnie będzie najpopularniejszy:

Tam, gdzie N pokaże dwukolorówkę, a S będzie optymistą, da cue bid 4♦ (przecież po wejściu 4♣ nie może to być kolor), N pokaże cue bid kierowy a S może zalicytować szlemika ze swoimi trzema asami i doskonałym fitem treflowym: