Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ A 6 4 ♥ J 8 6 4 3 ♦ K J 9 7 2 ♣
♠ K 10 7 3 2 ♥ A 5 2 ♦ 6 5 ♣ K 7 6		♠ Q J 9 8 ♥ K Q 9 7 ♦ 8 3 ♣ 10 9 8
	♠ 5 ♥ 10 ♦ A Q 10 4 ♣ A Q J 5 4 3 2

Rozpoczynający licytację gracz N musi zdecydować, jaką odzywką dać na pierwszej ręce. W grę wchodzą: PAS oraz jakiś wariant podlimitowej dwukolorówki – 2♦ = Wilkosz, 2♥ = kiery i inny lub 2♥ = kiery i młodszy.

Choć doceniam walory otwarć dwukolorowych, to tu, z całą pewnością, zdecydowałbym się na PAS-a. Przeciwko otwieraniu na pierwszej ręce z tą kartą przemawiają przede wszystkim: słaby kolor kierowy i trzeci as pik. Argumentem „za” jest jedynie „chęć szczera”.

Wielkimi wygranymi rozdania będą jednak te pary, które zdecydują się otworzyć na pierwszej ręce. Najłatwiej będzie po odzywce 2♥ oznaczającej kiery i młodszy.

(1) Kiery i młodszy.

(2) Pytanie.

(3) Forsujące uzgodnienie kar.

(4) Cue bid.

(5) Pytanie o 5 wartości.

(6) Dwie bez damy karo.

Jeśli N spasuje na pierwszej ręce, dojście do szlemika będzie znacznie trudniejsze. Można jednak sobie z tym poradzić stosując proste i bezkompromisowe środki.

(1) Nieforsującez 5+ kierów.

(2) Nieforsującei 6+ trefli.

(3) Nie chcę w trefle. Może w kara? Muszę mieć układ 5-5! Dlaczego nie otworzyłem na pierwszej ręce? Pomyśl, partnerze!

(4) Wszystko rozumiem, więc po serii odzywek nieforsujących, pytam o asy! Wygląda to na szaleństwo, ale taką właśnie mam kartę.

Przytoczona powyżej licytacja może w ogóle się nie wydarzyć, ale przez to, że zawiera niesamowity zwrot akcji - po pięciu odzywkach nieforsujących (PAS, 2♣, 2♥, 3♣, 3♦) „włączenie” Blackwooda - podoba mi się najbardziej.