Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ K Q 10 6 ♥ 5 4 2 ♦ Q 2 ♣ K J 5 4
♠ J 3 ♥ J 9 ♦ A K J 4 3 ♣ 10 7 6 2		♠ A 9 8 5 ♥ A K Q 7 ♦ 10 8 7 6 ♣ 3
	♠ 7 4 2 ♥ 10 8 6 3 ♦ 9 5 ♣ A Q 9 8

Znowu układowy szlemik, tym razem na linii EW. Do wygrania kontraktu 6♦ wystarcza zaledwie 21 punktów choć, chyba dla niepoznaki, EW mają na linii jeszcze dwa zupełnie niepotrzebne walety (karowego i pikowego).

Czy dojście do gry premiowej jest w tym rozdaniu w ogóle możliwe? Myślę, że wylicytować szlemika można tylko wtedy, gdy W zdecyduje się na pierwszoręczne otwarcie 1♦ na 10 PC (w tym trzy walety). Brydż w takim stylu nie jest jednak na razie zbyt popularny.

Problemów z rozpoczęciem licytacji w tym rozdaniu nie miałaby zapewne amerykańska para Grue - Moss. Grając takiego - ekstremalnie agresywnego brydża zwyciężyli oni w ostatnim Bermuda Bowl więc może właśnie taka jest przyszłość naszej gry.

Wracamy na ziemię i zastanówmy się jak, po pasie W, EW mają dojść do końcówki.

Sprawę komplikuje dodatkowo fakt, że N ma 11 PC i to on może rozpocząć licytację. Teraz, jeśli E zdecyduje się na kontrę, a powinien właśnie tak postąpić, W zalicytuje kara z przeskokiem. Po skoku na 2♦ licytacja raczej się zakończy, natomiast po odzywce 3♦ gracz E ma pełne podstawy ku temu by zalicytować końcówkę. Partner ma 5-6 solidnych kar i siłę około 9 PC. Praktycznie więc przy dowolnym układzie jego ręki szanse na wzięcie jedenastu lew są bardzo duże. Warto więc zdecydować się na bezpośredni skok na 5♦. To zakończy licytację i za chwilę, jeśli W nie będzie się silił na ekstrawaganckie impasy, EW wpiszą 620 na swoją stronę.

Jeżeli N spasuje gracz E pod żadnym pozorem nie powinien otwierać licytacji odzywką 1♦. Chwalenie się czterema blotkami przy posiadaniu dwóch dobrych kolorów starszych naprawdę nie jest dobrym pomysłem. Odradzałbym również otwarcie 1♥. Nie jestem przeciwnikiem rozpoczynania licytacji na trzeciej ręce z solidnych czwórek ale tylko wtedy, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że to przeciwnicy utrzymają się przy grze. Wtedy po prostu pokazujemy partnerowi w co ma wistować. W naszym rozdaniu karta E jest na tyle silna, by mieć nadzieję na grę własną. Dlatego też uważam, że enigmatyczne otwarcie 1♣ jest najlepsze. Dalej może być na przykład tak:

(1) 5+ kar bez starszej czwórki i maksimum przepasowanej ręki. Karta, z którą W nie mógł zalicytować 1BA.

(2) Inwit do końcówki – karta układowa. Niektórzy E pewnie od razu skoczą na 5♦ ale będą i tacy, którzy zgłoszą 3♦ i to już będzie koniec licytacji.

(3) Przyjęcie inwitu z ręką W jest oczywiste. 10 PC, dobry kolor, a partner najprawdopodobniej ma singla trefl. Czy potrzeba czegoś więcej.