Rozdanie 5

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ 10 ♥ A Q 9 8 6 4 ♦ K Q 5 ♣ 8 7 3
♠ A Q J 7 6 5 4 ♥ 10 5 ♦ J ♣ Q 9 4		♠ 8 3 2 ♥ K 7 3 2 ♦ 10 8 4 2 ♣ J 10
	♠ K 9 ♥ J ♦ A 9 7 6 3 ♣ A K 6 5 2

Bronić do upadłego – taką dewizą powinni kierować się w tym rozdaniu gracze z EW. Przynajmniej teoretycznie…

Popatrzmy na diagram oraz, bardzo prawdopodobny, przebieg licytacji:

(1) Przeciwnicy są sforsowani, z reguły do końcówki, a gracz W ma bardzo dobry siedmiokart pikowy i jest w korzystnych założeniach. Nie powinien więc bawić się w zgłaszanie swojego koloru na wysokości dwóch. To może jedynie ułatwić przeciwnikom licytację. Skok na wysokość trzech jest odzywką w miarę wyważoną i jednocześnie zaprasza partnera do współpracy. Jedyną alternatywą dla odzywki 3♠ jest bezpośrednie zgłoszenie końcówki pikowej.

(2) Poparcie partnera jest i oczywistością i koniecznością licytacyjną. W tych założeniach wystarczy po prostu mieć fit.

(3) Co oznacza licytacja gracza S? Z całą pewnością ma on 5+ kar i 5+ trefli oraz siłę pozwalającą wygrać końcówkę. Trefli nie może mieć mniej niż kar, gdyż wtedy zgłosiłby 4BA lub kontrę. Możliwy jest więc układ 5 kar i 6 trefli. Z tego też powodu zawodnik N powinien pasować na 5♣ partnera. Jest jeszcze jeden powód popierający decyzję o pozostawieniu kontraktu treflowego – w rozgrywce S będzie przebijał w stole piki, a lepiej robić to blotkami niż figurami.

Większość graczy N przeniesie jednak odruchowo na 5♦ i wtedy, jeśli EW nie pójdą wyżej, zadanie rozgrywającego może być bardzo trudne. Oczywiście, bardzo prawdopodobny, wist asem pik rozwiązuje wszystkie problemy ale już wyjście blotką kier wymaga rozgrywki praktycznie w widne karty.

(4) Jeśli N spasuje na 5♣, E musi złamać żelazną zasadę, którą przed laty sformułował Grant Baze. Brzmi ona: „Poziom pięciu należy do przeciwników”. Nawet ci, którzy jej nie znają, stosują ją intuicyjnie. Dlatego też chętnych do obrony na takiej wysokości nie będzie zbyt wielu.

Decyzję musi podjąć E gdyż trudno oczekiwać by W, który ma asa pikowego oraz lewę atutową, był skłonny do zalicytowania pięciu pików.