Rozdanie 12

Rozdanie 12 Rozd. W, po partii: NS	♠ J 10 9 7 5 4 ♥ 8 4 ♦ J 7 6 ♣ 9 2
♠ K Q 3 ♥ K 7 ♦ 2 ♣ K Q J 10 8 4 3		♠ A 8 6 ♥ A 9 6 3 2 ♦ Q 5 ♣ 7 6 5
	♠ 2 ♥ Q J 10 5 ♦ A K 10 9 8 4 3 ♣ A

Trudne rozdanie i myślę, że nie wszystkie pary EW zdołają wylicytować tu optymalny kontrakt czyli końcówkę treflową.

Ofensywny potencjał karty W, który otwiera licytację, jest bardzo duży. Niestety mała ilość lew defensywnych powinna go jednak skłonić ku otwarciu 2♣, a nie 1♣. Oczywiście piszę teraz o parach grających Wspólnym Językiem.

Dalsza licytacja będzie zależała od kreatywności, wyobraźni i poziomu wzajemnego zaufania graczy EW. Proponuję taki jej dalszy ciąg:

(1) Relay 2♦ jest zdecydowanie najlepszą odzywką gdyż: po 2♥ zainwitujemy końcówkę, po 2♠/3♣ spasujemy, a 2BA skorygujemy na 3♣ lub… podniesiemy do 3BA.

(2) Odzywka, której prawidłowa interpretacja zależy od kreatywności gracza E. Powinien on dojść do następujących wniosków: Partner ma maksimum otwarcia ale nie ma starszej czwórki więc jego karta to 13-14 PC i 6-7 bardzo dobrych trefli.

(3) E pokazuje kiery, co jednocześnie zachęca W do dalszej akcji. Licytacją negatywną byłoby zejście w 4♣.

(4) Skoro partner nie powiedział 4♣ to musi mieć dwa asy, a to już wystarcza do końcówki treflowej.

Nieco trudniej będzie w takiej sytuacji:

Teraz podniesienie do pięciu trefli nie jest takie oczywiste i PAS jest dość rozsądną opcją.

Sytuację może jeszcze uratować S zgłaszając 4♦. Wtedy, być może, uda się dojść do pięciu trefli.

Gwoli ścisłości zauważmy, że minimaksem w rozdaniu, które omawiamy jest kontrakt 5♦ z kontrą przegrany przez S bez jednej, czyli zapis 200 dla EW. Wątpię jednak by gracze z NS masowo szli w obronę w niekorzystnych założeniach.