ROZDANIE 23.

Rozdanie 23 Rozd. S, po partii: obie	♠ J 10 8 7 ♥ 10 9 8 4 2 ♦ 5 4 ♣ 8 3
♠ A 9 6 ♥ A Q J 5 ♦ Q 9 7 2 ♣ K 6		♠ 5 4 ♥ K 6 ♦ K 10 8 6 ♣ A Q 7 5 2
	♠ K Q 3 2 ♥ 7 3 ♦ A J 3 ♣ J 10 9 4

  Kolejnych 11 PC u rozdającego i kolejny dylemat w kwestii otwarcia na pierwszej ręce. Karta jest niebrzydka, układ 4234, brak honorów w dubletonie i ładny sekwens treflowy. Wszystko to przemawia za tym by powiedzieć 1♣ i tak pewnie zrobiła większość grających. Niestety, jeśli wistem pikowym z opresji nie wybawił ich partner, to zostali za to surowo ukarani. Licytacja najprawdopodobniej była taka:

  N wyszedł prostolinijnie dziewiątką kier i jeśli W zadał sobie trud policzenia punktów to doszedł do wniosku, że brakuje mu ich zaledwie dwunastu czyli tylu ile było potrzebnych e-S-owi by otworzyć licytację. I choć analiza ta obarczona była pewnym błędem bo przecież to N, a nie S miał waleta pik to jednak los kluczowej karty tego rozdania czyli waleta karo został przesądzony.

  W takiej sytuacji rozgrywający wziął zapewne 11 lew i „pierniczek” przyznał mu za to wysoką notę, a nieszczęsny S mógł tylko zapytać partnera:

  „Kochany, miałeś czwartego waleta z dziesiątką w pikach???”

  Natomiast jeśli S powstrzyma się przed otwarciem sytuacja będzie wyglądała nieco inaczej. Najbardziej naturalna linia rozgrywki po wiście kierowym to król kier ze stołu i blotka karo do damy w ręce, a kiedy ta weźmie lewę kontynuacja kar do dziesiątki w stole. Po lewie na waleta S otwiera piki, a rozgrywający przepuszcza. Drugiego pika W bije asem i ściąga trzy lewy kierowe, do których S musi dołożyć dwa piki bo nie może pozbyć się ani trefla, ani asa karowego. 10 lew i wynik w okolicach średniej.

 Mój ulubiony partner (ten co tak świetnie wistuje) z pewnością w pierwszej lewie położyłby przed sobą waleta pik, a to zredukowałoby liczbę lew rozgrywającego do dziewięciu.

 Czy ktoś zagrał dziś z takim partnerem?