Rozdanie 7; rozdawał S, obie po partii.

	♠ A87 ♥ J92 ♦ 765 ♣ AJ104
♠ J6543 ♥ 7653 ♦ J9 ♣ 65		♠ KQ2 ♥ A108 ♦ K ♣ KQ9873
	♠ 109 ♥ KQ4 ♦ AQ108432 ♣ 2

¹ 10⁺–12^– PC bez starszych czwórek

² warto podjąć ryzyko, że popartyjna końcówka w bez atu zostanie zrealizowana w oparciu o karowy siedmiokart roboczy, a przedtem broniący nie położą gry, ściągając pięć pików albo – co jest dużo mniej prawdopodobne – trefli

W pewnym sensie będzie to zapowiedź typu gambling 3BA, choć ten hazard jest w tym wypadku dużo mniejszy aniżeli przy otwarciu 3BA z ręki. Jestem pewien, iż bardzo dużo duetów NS, biorących udział w ósmym już w tym roku turnieju Budimex Korespodencyjnych Mistrzostw Polski, poprowadzi licytację właśnie w sposób powyższy (lub bardzo doń podobny) i zapowie w tym rozdaniu to popartyjne 3BA.

Wbrew być może pierwszemu wrażeniu pierwszy broniący E wcale nie będzie miał tu oczywistego, automatycznego wistu ♣K. Z licytacji wynika bowiem, że statystyczna konfiguracja koloru treflowego w ręce rozgrywającego to cztery karty. Nie ma on bowiem czwórek w kolorach starszych, a także raczej nie posiada czterech kar – to również wniosek statystyczny wynikający z faktu, że jego partner posiada solidnego longera w tym kolorze. Będzie bowiem w zasadzie oczywiste, szczególnie w polskich systemach licytacyjnych, że ostatnia zapowiedź otwierającego oparta jest właśnie o longera w kolorze karowym, a nie o (silną) rękę w składzie zrównoważonym.

Prawidłowym, statystycznie uzasadnionym, atakiem zawodnika E przeciwko 3BA(N) jest tu król w drugim kolorze czarnym. Rozgrywający ma bowiem co najwyżej trzy piki, także dziadek nie powinien mieć w tym kolorze czterech kart. Można się zatem z wysokim prawdopodobieństwem spodziewać, że gracz W – partner pierwszego wistującego– ma w pikach pięć kart. Ponadto gra toczy się w turnieju na maksy, istotne może zatem być wyrobienie sobie i odegranie przez obrońców niekoniecznie czterech, ale już na przykład tylko dwóch lew. Natomiast pierwszy wist ♣K często da im jedynie jedną wziątkę.

Istotnie, N przepuści zarówno pierwszą (♠K, W dołoży w niej zachęcającą ♠3), jak i drugą lewę pikową (W doda w niej ♠6 – najniższego pika, informując partnera, że ma w tym kolorze waleta, a nie asa; z ♠A dołożyłby ♠5 – najmłodszego z pozostałych mu pików). W oparciu o przedstawione w powyższym nawiasie przesłanki E będzie wiedział, że partner nie posiada ♠A, w trzeciej lewie nie będzie więc już bezefektywnie kontynuował tym kolorem, tylko wyjdzie ♣K. N weźmie więc dziewięć – ale też tylko dziewięć lew: siedem karowych oraz dwa czarne asy.

Natomiast po błędnym ataku ♣K rozgrywający zabiłby pierwszy wist ♣A w ręce i sprawdził, co słychać w karach, wychodząc blotką tego koloru. A że od E wyskoczyłby wtedy singlowy ♦K, rozgrywający pobiłby go dziadkowym asem i zagrał w kiery, by wyrobić sobie dwie wziątki w tym kolorze. Ostatecznie zrobiłby zatem aż dwie nadróbki, oprócz kar i dwóch czarnych asów wziąłby bowiem te dwa kiery właśnie.

W protokołach tego rozdania możemy się więc spodziewać przede wszystkim wpisów w wysokości 660 oraz 600 dla NS.

Minimaks teoretyczny: 3BA(WE), 9 lew; 600 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (N!);

♦ – 11 (NS);

♥ – 7 (NS);

♠ – 7 (WE)

BA – 9 (NS).