Rozdanie 32; rozdawał W, po partii WE.

	♠ 8 ♥ 10432 ♦ AK84 ♣ A1082
♠ Q1095 ♥ A ♦ 6532 ♣ KQ96		♠ KJ432 ♥ K7 ♦ QJ107 ♣ 74
	♠ A76 ♥ QJ9865 ♦ 9 ♣ J53

¹ oczywiście nie 1♦ – ze względu na słabość tego koloru

² tylko singiel w pikach, nie ma więc co powiedzieć

³ oczywiście karta za słaba na wejście 2♥

⁴ wznowienie może nieoczywiste, ale jednak jak najbardziej dopuszczalne i możliwe, szczególnie że 3♠ E to w zasadzie zapowiedź blokująca (mimo niekorzystnych dla jego strony założeń)

albo:

¹ oczywiście nie 1♦ – ze względu na słabość tego koloru

² tylko singiel w pikach, nie ma więc co powiedzieć

³ oczywiście karta za słaba na wejście 2♥

⁴ inwit do dogranej na wartości karowe (karta graniczna: można tak, można siak)

⁵ teraz gdy E zainwitował końcówkę, N licytacji już raczej nie ożywi

albo:

¹ oczywiście nie 1♦ – ze względu na słabość tego koloru

² tylko singiel w pikach, nie ma więc co powiedzieć

³ to chyba najbardziej prawdopodobny wariant rozwoju wydarzeń

Na niejednym stole sierpniowego turnieju Budimex Korespondencyjnych Mistrzostw Polski 2012 w rozdaniu tym licytacja wygaśnie w kontrakcie 3♠(E). Stanie się tak przede wszystkim tam, gdzie E zainwituje dograną, a jego partner inwitu tego nie przyjmie. Ale też nie każde 3♠ E – zalicytowane po 2♠ partnera – zostaną przez zawodnika N ożywione wywoławczą kontrą. Jeśli już jednak tak się stanie, to oczywiście S zapowie końcówkę w kiery i jego para ucieknie z potencjalnego wyblokowania. Podobnie – jeżeli E spasuje na rebid 2♠ partnera (wariant bardzo mało prawdopodobny), to S ożywi licytację 3♥, a jego partner podniesie je do szczebla dogranej.

Istotnie, końcówka w kiery na linii NS łatwiutko wychodzi (na 19 PC!, ale też rękach dosyć mocno układowych), i to bez żadnych cudów czy rozkładów niezgodnych ze statystyką. Przeciwnie, jeden trefl z ręki S zostanie wyrzucony na ♦K dziadka, a dwa piki tam właśnie przebite. Słowem, niczym niezagrożone dziesięć wziątek.

Pikowa gra strony WE zostanie natomiast ograniczona do siedmiu lew. Gracz N zaatakuje bowiem przeciwko niej ♦A, ♦K i blotką karo, a jego partner przebije ostatnią z tych lew, dopuści e-N-a na ♣A i przebije kolejne karo. Ponadto ten ostatni dostanie jeszcze wziątkę na asa atu. Bez dwóch (3♠), 200 dla NS.

Takie właśnie zapisy – 200 oraz 420 dla NS – powinny w protokołach tego rozdania dominować. Przeważać będą, jak sądzę, pierwsze z nich, co znaczy, że WE częściej wyblokują swoich przeciwników z końcówki kierowej, aniżeli ci ostatni kontrakt ten zapowiedzą.

Minimaks teoretyczny: 4♥(NS), 10 lew; 420 dla NS.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 8 (NS);

♦ – 8 (W!);

♥ – 10 (NS);

♠ – 7 (WE);

BA – 6 (NS,WE!).