Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ K 9 5 2 ♥ Q 8 7 ♦ 8 7 3 ♣ Q 10 7
♠ A 8 3 ♥ J 10 4 2 ♦ A 10 4 2 ♣ J 2		♠ Q J 10 6 ♥ 9 6 ♦ J 9 ♣ A 9 6 5 4
	♠ 7 4 ♥ A K 5 3 ♦ K Q 6 5 ♣ K 8 3

 W tym rozdaniu pewnie będzie rozmaitość kontraktów końcowych. Można z dużą dozą prawdopodobieństwa stwierdzić, że po dwóch pasach gracz S będzie otwierał 1BA, a potem nastąpią dwa pasy. Pewnie część graczy E również spasuje. Podejrzewam jednak, że większość wznowi kontrą – założenia korzystne, układ 5-4 i w miarę zgrabna karta.

S spasuje, a co ma powiedzieć W? Po uprzednim pasie kontra może być czasem z układem 4-4 i znaczną dozą woli walki, więc 2♣ „do koloru” raczej odpada, trzeba zalicytować 2♦, i to zarówno, jeżeli jest to licytacja „do koloru” – „partnerze, jak masz kara, to gramy 2♦, jak masz trefle, gramy w twój starszy”, jak i „pokaż swój starszy”. E zalicytuje 2♠ i na tym pewnie licytacja zgaśnie, chociaż na pewno będą gracze N, którzy to skontrują – cztery atuty, 7 PC po otwarciu partnera – nie powinni wygrać.

Ktr. - po uprzednim pasie powinna to być w miarę standardowa kontra „bi”, z siłą 8-11 PC.

Na 2♠, z kontrą czy bez, S ma oczywisty atak w atu, po czym w miarę sensowne poczynania obrony prowadzą do wpadki bez dwóch.

Oczywiście będą też tacy, którzy z kartą W po kontrze partnera zalicytują 2♣, stawiając N przed problemem licytacyjnym – może on dać kontrę, która powinna być wywoławcza i NS zagrają 2♦ (bez jednej) lub 2♥ (swoje); wydaje się, że 2♥ jest lepsze, bo:

a)”wyżej się pisze”;

b)na kontrę wywoławczą na 2♣ partner powinien mieć 3-4 kiery, a kara niekoniecznie.

2♣ – do koloru partnera;

Ktr. – punkty, 6-8 PC, możliwość gry w pozostałe kolory.