Analizy przygotował:

Włodzimierz Starkowski

Rozdanie 1.

Rozdanie 1 Rozd. N, po partii: -	♠ A 7 6 ♥ A J 8 ♦ 7 6 5 4 ♣ A 7 5
♠ Q J 10 5 4 3 ♥ Q 5 4 ♦ J ♣ J 4 2		♠ 9 ♥ K 7 6 3 2 ♦ A 9 8 2 ♣ K 9 8
	♠ K 8 2 ♥ 10 9 ♦ K Q 10 3 ♣ Q 10 6 3

Tutaj przy większości stołów przy grze utrzymają się pary NS, a grane powinno być 2BA. Gracz N otworzy 1♣, z kartą E nastąpi wejście 1♥. Teraz S, w zależności od systemu, albo da kontrę negatywną (jeżeli oznacza to kartę bez 4 pików i bez zatrzymania kier) lub zalicytuje 1♠ jako transfer na bez atu. Te pary, u których w tej pozycji kontra oznacza 4 piki, a 1♠ kolor 5+, będą w kropce – z kartą S, mimo 10 PC nie ma odzywki. Teraz pytanie, co robić z kartą W – czy podnosić kiery, czy zgłaszać piki. Po kontrze pewnie będą zwolennicy zgłaszania pików, ja uważam jednak, że najlepiej jest uzgodnić kolor partnera, zwłaszcza dlatego, że mamy fit z figurą.  Po zalicytowaniu przez gracza W 2♥ nastąpią dwa pasy i S będzie musiał się zdecydować, czy pokazać siłę kontrą. Po kontrze N powie 2BA i na tym licytacja zgaśnie. 

Ktr. – 10+PC; alternatywą jest pas, bądź 2♠ które musi oznaczać trójkę i dubla kier, jest propozycją kontraktu w przypadku zastania w ręce N czwórki; po 2♠ N z aktualnie posiadaną kartą powie też 2BA.

 Na bez atu na linii NS bierze się co najmniej 8 lew – 2 kiery, 3 kara, 2 piki i trefla.

 Jeżeli S zdecydowałby się spasować na 2♥, stanie przed problemem wistowym. Książki uczą, że przy przewadze siły wskazane jest łączenie atu, tutaj zachęca do tego jeszcze konfiguracja kierów – 109. Po tym wiście 2♥ zakończy się wpadką bez dwóch. 2♠ byłoby tylko bez jednej.