Rozdanie 8.

Rozdanie 8 Rozd. W, po partii: -	♠ Q J 5 4 3 2 ♥ A 3 ♦ J 8 6 ♣ 7 3
♠ K 10 9 8 ♥ 7 2 ♦ A 7 ♣ 10 8 5 4 2		♠ 6 ♥ J 10 9 8 4 ♦ K 10 9 3 2 ♣ Q 9
	♠ A 7 ♥ K Q 6 5 ♦ Q 5 4 ♣ A K J 6

 Prawie wszystkie pary NS wylicytują w tym rozdaniu końcówkę pikową i choć kontraktu tego wygrać nie można, to wielu rozgrywających weźmie jednak dziesięć lew. Stanie się tak dlatego, że jedynym wistem obkładającym cztery piki jest wyjście karowe. O ile wist taki z ręki W można sobie jeszcze wyobrazić, to naprawdę trudno wymagać od zawodnika E, by po sekwencji:

 położył przed sobą kartę inną, niż walet kier.

 To jednak jeszcze nie koniec, gdyż w tym momencie wszystkie światła skierują się na rozgrywającego. Do sukcesu prowadzi bowiem bardzo nieoczywista linia postępowania: trzy razy kier, W przebija, N nadbija, a potem ściąga asa pik i gra trzykrotnie w trefla z satysfakcją odnotowując pojawienie się damy. 

 W praktyce taka rozgrywka jest jednak niemożliwa, a to, że 4♠ zostanie przy wielu stołach wygrane będzie zwykle „zasługą” gracza W. Musi on bowiem zrezygnować z prawie pewnej drugiej lewy atutowej i po zagraniu przez rozgrywającego as pik-pik wskoczyć królem na blotkę i zagrać as karo-karo. Ponieważ nie jest to postępowanie ani proste, ani oczywiste, zapis 420 dla NS zobaczymy wielokrotnie w protokole tego rozdania.

 Po dołożeniu przez W blotki w drugiej lewie atutowej, lewę weźmie dama pik. Rozgrywający nieco się zmartwi, a potem ściągnie pozostałe figury kierowe. W może się bronić nie przebijając. Nic to jednak nie da, gdyż na trzeciego kiera zniknie jedno karo z ręki N. Potem rozgrywający ściągnie asa i króla trefl, a spadająca dama w tym kolorze wyraźnie poprawi mu humor. W następnej lewie na stole pojawi się walet trefl i obrońcy będą musieli skapitulować.