Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ J 6 5 ♥ A J 9 8 6 3 ♦ 10 8 6 ♣ Q
♠ 7 3 2 ♥ K 10 7 ♦ Q 7 ♣ A J 9 4 3		♠ A Q 10 8 4 ♥ 5 2 ♦ A K 3 2 ♣ 7 6
	♠ K 9 ♥ Q 4 ♦ J 9 5 4 ♣ K 10 8 5 2

Tutaj po dwóch pasach gracze N będą otwierać 2♦ multi (co więksi agresorzy może 3♥, w końcu założenia korzystne). E wejdzie 2♠, S spasuje. Teraz wydaje się, że z kartą W można zadowolić się podniesieniem do 3♠ – jest co prawda 10 PC, ale fit pikowy słabiutki, a wartość króla kier może być taka sobie. Po 3♠ E nie ma na dokład – 13 PC, co prawda ładne, ale partner po pasie, układ 5-4, ale bez krótkości.

S wyjdzie damą kier. Król, as i… Jeżeli teraz N zdecyduje się odegrać waleta kier i zagra kiera po raz trzeci, to rozgrywający zrzuci z ręki trefla. Teraz po zagraniu przez obronę trefla istotne jest tylko, aby rozgrywający w pierwszej lub drugiej lewie pikowej zaimpasował waleta w ręce N.

Jeżeli N po asie kier odejdzie w trefla, to rozgrywający będzie musiał trafić rozegranie pików – po zagraniu pika do damy i króla odebranie trefla i zagranie trzy razy w kiery promuje kładącą lewę atutową.

Jeżeli W chciałby znaleźć odzywkę silniejszą niż 3♠, to pożyteczne może być ustalenie następujące: po otwarciu multi 2♦ i zgłoszeniu przez obronę jednego z kolorów starszych, licytacja przez obronę w drugi starszy jest „w pierwszym czytaniu” kolorem przeciwnika. Tutaj 3♥ oznaczałoby „górę pasa z fitem pikowym”.

Tam, gdzie N otworzy 3♥, E wejdzie 3♠, a W dołoży końcówkę. 

Ten kontrakt kładzie się prosto. Jeżeli W po 3♠ zdecydowałby się na 3BA, aby chronić króla kier, to po ataku w kiery wpadka jest co najmniej bez dwóch.