Rozdanie 13.

Rozdanie 13 Rozd. N, po partii: obie	♠ 4 ♥ J 9 6 ♦ Q 9 8 6 4 ♣ K 7 6 4
♠ K J 10 5 ♥ K 5 3 2 ♦ K 10 2 ♣ Q 10		♠ A 8 6 2 ♥ A 10 8 ♦ A J 7 5 ♣ J 3
	♠ Q 9 7 3 ♥ Q 7 4 ♦ 3 ♣ A 9 8 5 2

Tutaj po pasie N gracze E będą otwierać 1♣. S spasuje, a W odpowie 1♥. Po kolejnym pasie N E zalicytuje 1♠. S spasuje a W uzgodni piki. Można to zrobić na dwa sposoby – albo od razu zalicytować 4♠, albo przejść przez konwencję typu Magister bądź podwójny Magister. Moim zdaniem natychmiastowy skok w 4♠ powinien być licytowany z bilansem układowym, coś w stylu ok. 10 dobrych PC w układzie 5-4, a przejście przez Magistra – bilans „miltonowy” z ręką zrównoważoną:

2♦ – dowolny forsing do dogranej;

2♥ – trójka kierów;

4♠ – cztery piki, minimum forsingu, 12-14 PC; 2♠ i 3♠ by były także licytacją z czwórką pików, ale nadwyżkowe; 3♠ brzmi jak bezwzględne wezwanie do cue bidu.

Jeżeli S wyjdzie w karo – „na kolor w krótkie” – to kontrakt można obłożyć. Rozgrywający nie może odatutować do końca i potem oddać kiera, gdyż obrona weźmie trefle, a jeżeli odda kiera przed wyatutowaniem, obrona weźmie jeszcze dwa trefle i przebitkę.