Rozdanie 4.

Rozdanie 4 Rozd. W, po partii: obie	♠ 9 8 4 ♥ K 7 6 5 ♦ 10 6 ♣ Q J 10 3
♠ 6 ♥ A Q 9 2 ♦ A 8 5 4 3 ♣ A 5 4		♠ A K Q 10 7 5 3 2 ♥ J 4 ♦ Q J ♣ 9
	♠ J ♥ 10 8 3 ♦ K 9 7 2 ♣ K 8 7 6 2

Tutaj gracze W będą otwierać 1♦. N spasuje, a E… Tutaj w dobrej sytuacji będą ci, którzy grają staromodnym forsującym zniesieniem 2♠ – taki forsing, a potem drugi skok na końcówkę wskazuje samodzielny kolor o oczywiście siłę na przesądzenie końcówki, co najmniej 12-13 PC. Po takim początku W ma szanse sprawdzić asy (dowie się o braku bocznych króli) i zalicytować szlemika:

5♠ – 2 wartości z pięciu i dama atu bez bocznych króli.

Dzisiaj mało kto tak gra i prawdopodobnie na większości stołów WE zagrają końcówkę pikową po licytacji mniej więcej takiej:

Tam, gdzie W da rebid 1BA, w dzisiejszym stylu licytacji dopuszczalny – konwencje typu podwójny magister pozwalają potem wykryć cztery kiery - będzie cień szansy:

2♦ – sztuczny forsing do dogranej;

3♠ – samodzielny kolor 6+, wezwanie do cue bidu;

? – W z trzema asami na pewno może rozważać ruszenie, E poza pikami musi na taką sekwencję mieć jeszcze jakieś honory, może króla trefl, może jakieś niższe honory w kolorach czerwonych.