Rozdanie 6.

Rozdanie 6 Rozd. E, po partii: EW	♠ K Q 9 3 ♥ K 2 ♦ J 9 8 7 3 ♣ K 4
♠ 6 5 2 ♥ 10 9 7 6 ♦ A K Q 6 ♣ J 7		♠ A 10 8 7 ♥ 8 ♦ 10 5 ♣ A Q 8 5 3 2
	♠ J 4 ♥ A Q J 5 4 3 ♦ 4 2 ♣ 10 9 6

Tutaj gracze E, grający Wspólnym Językiem na pewno będą otwierać 2♣ – bardzo ładne 10 PC i układ 6-4 to na pewno takie otwarcie.  S spasuje, a W przez 2♦ spróbuje dowiedzieć się o 4 kierach. N także spasuje – kontra na 2♦ jest u większości wistowa, a tu mamy tylko waleta w karach, a ponadto jesteśmy przygotowani na wist w każdy inny kolor. E zalicytuje 2♠, S spasuje, a W? U większości (a także i w standardzie) teraz 2BA jest forsujące, więc ma do wyboru tylko pas albo 3♣. Myślę, że na maksy pas wygląda racjonalnie i na tym licytacja się zakończy.

S wyjdzie pewnie z dubla karo, rozgrywający powinien zabić w stole i zagrać waleta trefl – król, as. Teraz najrozsądniej wygląda zagranie damy trefl i trzeci raz trefla. Jeżeli nawet S wskoczy waletem pik i zagra as kier, kier do skrótu, to rozgrywający powinien przebić i grać trefle, dzięki czemu odda tylko kiera i cztery lewy atutowe.

Tam, gdzie WE będą grali Strefą, większość pewnie otworzy z kartą E 1♣, S skoczy w 2♥… W w zasadzie nie ma alternatywy dla pasa. Jeżeli ma do dyspozycji naturalne 2BA, to niejeden tak zalicytuje, a wtedy E przeniesie na 3♣, które wychodzi.

Jeżeli W spasuje, spasuje także N, a część E pewnie spasuje („mam tylko 10 PC…”), a część pewnie wznowi, czy kontrą, czy 3♣? Po kontrze ciekawy jestem, jaki będzie wybór graczy W. Po 3♣ pewnie zalicytują 3♥ pytanie o zatrzymanie, a po 3♠ partnera przeniosą na 4♣:

Po ataku as kier, kier i zagraniu trefla do waleta N nie może zagrać kara, musi pika –jeżeli rozgrywający przepuści, to  teraz można wziąć 10 lew dzięki przymusowi pikowo-treflowym w którym znajdzie się gracz N po ściągnięciu wszystkich trefli.