Rozdanie 17.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ A 10 6 ♥ 6 3 ♦ J 9 2 ♣ A 9 8 7 6
♠ Q J 4 2 ♥ Q 10 5 ♦ A 4 3 ♣ Q J 3		♠ 8 5 ♥ K J 8 4 ♦ K Q 10 8 6 5 ♣ 4
	♠ K 9 7 3 ♥ A 9 7 2 ♦ 7 ♣ K 10 5 2

Tutaj po dwóch pasach (może z kartą E co więksi agresorzy otworzą 1♦, ale 3♦ na pewno nie ze względu na dobrą czwórkę kierów) część graczy S otworzy 1♣. Po otwarciu 1♣ z kolei z kartą W pewnie będą tacy, co dadzą kontrę, a N podniesie trefle do 2♣ (alternatywna rekontra ułatwi tylko licytację parze WE, a 1BA od dwóch blotek kier nie wygląda zachęcająco). Teraz E naukowo powinien dać kontrę aby nie stracić szansy uzgodnienia kierów na 4-4. Po kontrze S podniesie trefle, W i N spasują, a E zalicytuje 3♦, co pewnie na większości stołów zakończy licytację.

Być może z kartą S niektórzy pokuszą się o jeszcze wychodzące 4♣. A na 3♦ do oddania są tylko 4 lewy.

Tam, gdzie S spasuje, W na ostatniej ręce otworzy 1♣. N spasuje, a E odpowie 1♥. Po pasie S W zalicytuje 1♠, a E może przez 3♦ pokazać rękę w układzie 4♥-5+♦ w sile 10-11 PC.

1♠ – w rachubę wchodzi także pas na 1♥, ale z układem 4333 i honorami we wszystkich kolorach nie ma powodu, aby nie licytować 1♠.

Ci, którzy grają podwójnym magistrem także po pasie mogą po 1♠ dać rebid 2♦ – to powinno oznaczać górę pasa w układzie 4♥-5+♦ (ze słabszymi rękami w tym układzie przechodzimy przez 2♣):

A swoją drogą, ciekawe kto ma przedyskutowane z partnerem czym różni się sekwencja powyższa od przejścia przez 2♣ i podniesienia 2♦ do 3♦:

2♣ – puppet na 2♦, dowolny inwit lub słaba karta w układzie 4♥ i 5+♦;

2♦ – automat.

No i jeszcze do kompletu trzecia wariacja na ten sam temat:

Moim zdaniem pierwsza z trzech powyższych sekwencji powinna być najsilniejsza honorowo, z układem tylko 4-5, trzecia z układem 4-6, też 10-11 PC, a druga to 4-6 i ładne 8-9 PC.

Oczywiście z układem 5-5 otwieramy na pierwszej i drugiej ręce 2♥ z siłą 7-11 PC.