Rozdanie 16.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ A Q J 9 ♥ A Q 4 ♦ 10 ♣ 10 9 6 5 4
♠ 8 7 2 ♥ K J 10 9 6 2 ♦ 9 6 2 ♣ Q		♠ 10 6 3 ♥ 7 5 ♦ 8 7 ♣ A K J 8 7 3
	♠ K 5 4 ♥ 8 3 ♦ A K Q J 5 4 3 ♣ 2

Tutaj prawdopodobnie nie wszyscy gracze W w niekorzystnych otworzą blokiem 2♦ (ewentualnie słabe 2♥). Po pasie W N otworzy, pewnie nawet grający 2♣ Precision, 1♣. Teraz z kolei E ma za mało na 2♣ w niekorzystnych i spasuje, S odpowie 2♦. W spasuje, N zalicytuje 2♠ (alternatywą jest 2BA, które u większości nie obiecuje silnego wariantu, a może zawierać starszą czwórkę z ręką dobrą do zajęcia bez atu), po pasie E S powtórzy 3♦ i N zalicytuje 3BA, które zakończy licytację.

Jeżeli S zdecyduje się ruszyć – a karta jest niezła, pełny siedmiokart i król w kolorze czwórki partnera – na pierwszy rzut oka wydaje się że odzywką 4♦, ale 4♣ w świetle pominięcia trefli okrążenie wcześniej musi być jednoznacznie cue bidem na samodzielnych karach, a 4♦ powinno wykluczać zatrzymanie w treflach – to N da cue bid kierowy i S po sprawdzeniu asów może zalicytować szlemika w karo:

4♣ – cue bid treflowy przy samodzielnych karach, aspiracje szlemikowe.

Tam, gdzie W otworzy 2♦, N spasuje, E zalicytuje 2♥. S wejdzie 3♦, a N zalicytuje 3BA i na to wszyscy pewnie się zgodzą.

Na 3BA E zawistuje pewnie asem trefl i najlepsze, co może zrobić to odebrać jeszcze dwie lewy treflowe.