Rozdanie 19.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ 9 4 ♥ K J 2 ♦ 9 7 6 ♣ A Q 8 7 6
♠ A 8 5 ♥ A 8 6 3 ♦ K 4 2 ♣ 10 4 2		♠ J 10 6 2 ♥ 10 7 ♦ A Q J 10 5 ♣ 9 5
	♠ K Q 7 3 ♥ Q 9 5 4 ♦ 8 3 ♣ K J 3

Tutaj na pewno wielu otworzy z kartą S 1♣. Co prawda tylko 11 PC, ale 4-4 w starszych, korzystne założenia – to argumenty za otwarciem. Po pasie W, N odpowie 1BA (styl licytacji musi być spójny w parze – jeżeli dopuszcza się otwarcia na 11 PC, to na 10 PC w układzie zrównoważonym nie można inwitować). Jeżeli E spasuje, to licytacja na tym wygaśnie.

Po ataku w karo obrona ma 7 lew na szybko.

Tam, gdzie E zdecyduje się po 1BA na wejście 2♦ (chociaż w niekorzystnych nie zdecyduje się na to wielu), licytacja pewnie zgaśnie w 3♦.

Jeżeli S nie wyjdzie z mariasza pik, to ten kontrakt zakończy się wpadką bez jednej.

Tam, gdzie S spasuje na I ręce, z kolei W może otworzyć na 11 PC. Wtedy WE 1BA zagrają pewnie 1BA albo 2♦:

Z kartą E można spasować na 1BA, licząc że kara przyniosą trochę lew, albo zmierzać do częściówki karowej (co na IMP wygląda racjonalnie), licytując nieforsujące 2♦ wskazujące układ 4♠-5+♦ przy ustaleniach klasycznych, albo 2♣, wymuszające od partnera automatyczne 2♦ przy stosowani u konwencji podwójny checkback.

Pewnie z ręką N niejeden zdecyduje się po pasie partnera i otwarciu gracza W na interwencję 2♣, co powinno doprowadzić do kontraktu 3♦ na linii WE, po sekwencji mniej więcej takiej:

ktr. – negatywna, jedna lub dwie starsze czwórki;

rktr. – góra pasa, 10-11 PC.

Na pewno też w protokole będzie się spotykać 4 pasy.