Rozdanie 17.

Rozdanie 17 Rozd. N, po partii: -	♠ K J 6 4 ♥ 6 5 2 ♦ A K 7 ♣ 10 9 8
♠ A Q 7 3 ♥ J 10 9 4 ♦ 5 3 ♣ 7 6 4		♠ ♥ A ♦ Q J 10 8 4 2 ♣ A K Q J 5 2
	♠ 10 9 8 5 2 ♥ K Q 8 7 3 ♦ 9 6 ♣ 3

W tym rozdaniu część graczy N otworzy 1♣ i gracze E staną przed ciekawym problemem. 5 w młodszy wygląda na „ręczne” i na pierwszy rzut oka wydaje się, że 4BA rozwiązuje problem znalezienia właściwego koloru do gry. Taki pewnie będzie wybór wielu i tam licytacja skończy się na 5♣:

N zaatakuje pewnie asem karo i zagra w ten kolor jeszcze drugi i trzeci raz… Niestety, trójka trefl nie weźmie w tym rozdaniu lewy i WE wezmą 11 lew.

Natychmiastowy skok w 4BA czasem może być zwycięski, ale moim zdaniem z kartą E trzeba spróbować zagrać szlemika. Szanse na to da rozpoczęcie od skromnego 2BA i potem zalicytowania skoku w 4 w starszy, co pozwoli partnerowi przypuszczać, że około 11 lew mamy w ręce i 1 figura w kolorze młodszym może wystarczyć do szlemika, np.:

3♠ – krótkość, na razie może być tylko inwit do końcówki;

4♣ – do renonsu pik u partnera ręka W niewiele wnosi;

4♥ – tu mam także zatrzymanie, 3♠ nie licytowałem, aby zainwitować końcówkę, 5 mam w ręce, czy masz jakąś pomoc?

5♣ – as pik nie wygląda na wartość, o którą partnerowi może chodzić.

Jeżeli po 2BA S zasygnalizuje w jakiś sposób dwukolorówkę na starszych, sprawa może być nie tak jasna, np.:

3♣ – dwukolorówka na starszych z przewagą kierów.

Po takiej sekwencji można podejrzewać E o około 11 lew w ręce, ale może chodzić o zatrzymanie w kierach, zresztą pozycja nie jest absolutnie klarowna.

Tam, gdzie N spasuje, z kartą E we Wspólnym Języku musi się otworzyć 1♣. Już nawet nie ze strachu, że po 1♦ wszyscy spasują, to jest niemożliwe, ale dlatego, że może być problem ze znalezieniem forsującej odzywki w drugim okrążeniu licytacji o ile przeciwnicy się nie wtrącą. Teraz pewnie na niektórych stołach S zainterweniuje dwukolorówką, ale rozważmy, jak powinno iść dalej w jednostronnej.

W odpowie 1♥. Teraz, jeżeli WE grają nowoczesnym WJ-em, E ma do dyspozycji 3♣, co oznacza silnego trefla w układzie 5+♦-4+♣. W zalicytuje 3BA, a E 4♣. Co ma  teraz zrobić W? Wydaje się, że zarówno cue bid 4♠, jak i podniesienie do 5♣ nie upoważniają gracza E do dołożenia szlemika.

3♣ – 18+PC, 5+♦ i 4+♣

4♣ – 5+-5+.

Tam, gdzie pary WE grają standardowo, wydaje się, że E powinien zacząć od rebidu 2♣, który forsuje na 1 okrążenie i daje sporo przestrzeni; teraz dalsza licytacja powinna pójść mniej więcej tak:

 2♣ – 15+PC, 5+♣, forsujące na jedno okrążenie;

3♣ – 7-8 PC, fit treflowy, nieforsujące;

4♣ – szlemikowe, wezwanie do cue bidu.

W Strefie, po otwarciu przez gracza E 1♦ i odpowiedzi 1♥, rebid 3♣ forsuje do dogranej i wytworzy się pozycja zbliżona do pierwszej z sekwencji Wspólnego Języka:

3♣ – 5+♦ i 4+♣, forsujące do dogranej (od mniej więcej 18 PC);

4♣ – układ 5-5 bądź lepszy.