Rozdanie 11.

Rozdanie 11 Rozd. S, po partii: -	♠ K J 6 5 2 ♥ Q 9 6 5 ♦ 9 ♣ J 10 5
♠ 10 4 ♥ 7 ♦ A K 8 7 4 ♣ A 8 4 3 2		♠ A Q 7 3 ♥ A J 8 4 3 ♦ 10 3 2 ♣ Q
	♠ 9 8 ♥ K 10 2 ♦ Q J 6 5 ♣ K 9 7 6

Tutaj wygląda, że pary WE będą najczęściej lądowały w kontrakcie 3BA. Po pasie gracza S, W otworzy 1♦. Teraz pewnie drogi się rozejdą – część graczy N uzna, że ma przedpartyjne w końcu wejście 1♠. Tutaj E będą dawać kontrę (w polskim stylu gry 2♥ jest nieforsujące), W zgłosi 2♣, a gracze E najczęściej zamkną licytację końcówką bezatutową:

Ci, którzy będą licytować staranniej, sprawdzą jeszcze, czy otwierający nie ma przypadkiem trzech kierów, licytując po drodze kolor przeciwnika:

2♠ – forsing do dogranej; oczywiście licytując z pełnym zaufaniem można po 2♣ powiedzieć 2♥ – skoro bezpośrednie (zamiast kontry) 2♥ by nie forsowało, to zalicytowane z opóźnieniem powinno forsować, przynajmniej na jedno okrążenie.

Po ataku w pika, rozgrywający, aby zrobić pierwszy krok w kierunku wygrania, musiałby zagrać bardzo celnie – po wzięciu pika, od razu ♦10. Większe szanse daje jednak zagranie blotki karo do figury w stole i potem kara do 10-tki – w ten sposób wygrywamy przy dwóch singletonach w ręce N – damie bądź walecie, a grając dziesiątkę – tylko przy jednym (dokładnie ♦9); oczywiście przy podziale kar 3-2 4 lew karowe weźmiemy zawsze.

Tam, gdzie N nie wejdzie do licytacji, licytacja będzie zbliżona:

2♠ – czwarty kolor, pytanie o układ ręki i zatrzymanie pikowe; u par grających forsującym 2BA padnie zamiast 2♠ pewnie właśnie ta odzywka.