Rozdanie 23.

Rozdanie 23 Rozd. S, po partii: obie	♠ A 7 ♥ A Q J 9 7 ♦ 6 5 4 3 ♣ 10 8
♠ J 8 4 ♥ 8 ♦ K Q 9 ♣ A K Q J 6 4		♠ K Q 9 2 ♥ K 10 5 ♦ A 10 8 7 2 ♣ 5
	♠ 10 6 5 3 ♥ 6 4 3 2 ♦ J ♣ 9 7 3 2

 Optymalnym kontraktem dla pary WE jest w tym rozdaniu końcówka bezatutowa i właśnie ona zostanie przy większości stołów wylicytowana. Poniżej jedna z dróg prowadząca do „firmówki”:

(1)  W założeniach korzystnych można byłoby się z kartą S zdecydować na skok w blokujące 3♥, ale w tych trzeba siedzieć cicho i liczyć na to, że przeciwnicy popełnią jakiś błąd.

(2)  15+ PC i 5+ trefli.

(3)  Sztuczny forsing do końcówki. To najprostsze i najbardziej uniwersalne ustalenie.

(4)  Trójka pikowa.

(5)  E pokazuje zatrzymanie kierowe i jednocześnie chce się dowiedzieć czegoś więcej o karcie partnera.

(6)  Nic specjalnego, choć pokazanie przez 3♣ znakomitego koloru jak najbardziej wchodzi w grę.

 S zawistuje blotką kier , N weźmie lewę asem i jeśli będzie kontynuował kiery, to as pikowy lewy już nie weźmie. Myślę, że zapisów 690 dla WE zobaczymy na frekansie tego rozdania całe mnóstwo, więc nie będzie to „kosmiczne jajo” dla pary NS.

 Naprawdę trudno bezwarunkowo potępić obronę e-N-a w tym rozdaniu. Zauważmy bowiem, że jedynie pięciokart karowy w ręce E sprawi, że wypuszczamy kluczową lewę. Przy czterech karach u E zagranie e-N-a jest neutralne, zaś przy trzech brak kontynuacji kierowej to ewidentna strata lewy. Oczywiście rozdanie może również wyglądać tak, że E ma na przykład taką rękę: ♠ D10xx  ♥ Kxxx  ♦ AWxx  ♣ xx i grając as pik-pik weźmiemy trzy lewy zamiast dwóch.

 Całe powyższe rozważania prowadzą nas nieuchronnie do konkluzji, że grając w brydża musimy od czasu do czasu, poruszając się w warunkach niepewności, coś trafić.