Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ ♥ 8 7 4 2 ♦ A 9 8 7 6 5 4 ♣ A Q
♠ 10 8 6 5 ♥ A Q 10 3 ♦ Q 10 ♣ K J 3		♠ J 7 3 2 ♥ 6 5 ♦ K J ♣ 10 9 7 5 2
	♠ A K Q 9 4 ♥ K J 9 ♦ 3 2 ♣ 8 6 4

I znów na otwarciu karta graniczna. Formalnie tylko 10 PC, ale układ 7-4 ze starszą czwórką, dwa asy… Na pewno zdecydowana większość e-N-ów otworzy 1♦. Gracze E będą pasować, S odpowie 1♠, W spasuje. N powtórzy kara, E znów spasuje. Teraz jest trudna pozycja systemowa. W Strefie nadal najczęściej spotykanym rozwiązaniem jest forsujące 2BA, po którym N zalicytuje 3♦ – krótkość pik i S pewnie zgłosi 3BA (3♥ oznaczałoby czwórkię, gdyż 2♥ po 2♦ w zasadzie nie forsuje). N nie ma powodów, aby znosić.

2BA – forsujące, praktycznie do końcówki;

3♦ – krótkość w kolorze odpowiedzi (inne – 3♣/♥ – krótkość licytowana, 3♠ – trójka pików bez krótkości; 3BA – brak trzech pików i krótkości).

W pewnie zaatakuje w kiery, S weźmie, odegra dwa piki, zrzucając kiery (po dołożeniu przez E piątki będzie jasne, że wist nastąpił spod AD10 i zagra karo „w koło”. E po wzięciu zagra w kiery i 9 lew.

Przy braku forsującego 2BA sytuacja jest niewygodna, jeżeli gra się, że 2♥ może być z zatrzymania to idealnie, N może powiedzieć 2BA (bądź konwencyjne 3BA – oznaczające 4 kiery i zatrzymanie treflowe), co nie zamyka drogi do uzgodnienia kierów i S podniesie do 3BA. Po ataku treflowym obrońcy, jeżeli będą czujni, mogą nie dać dziewiątej lewy – do pików nie ma dojścia…

W sekwencji 1♦-1♠-2♦ wielu tzw. „praktyków” zalicytuje 3♣ – seminaturalne, forsujące. W ten sposób sprawdzą, że partner nie ma fitu pik, a po jego 3♦, oznaczającym słabość bez wygodnej odzywki, zajmą 3BA z ręki S:

Tutaj także pewnie W wyjdzie w kiery i rozgrywka zakończy się 9 lewami.