Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ 9 8 7 4 ♥ A 7 6 2 ♦ Q 10 3 ♣ Q 9
♠ K 6 2 ♥ J ♦ K 8 7 6 5 ♣ K 8 7 4		♠ 10 ♥ Q 10 8 4 ♦ J 4 ♣ J 10 6 5 3 2
	♠ A Q J 5 3 ♥ K 9 5 3 ♦ A 9 2 ♣ A

Tutaj gracze S będą się pewnie różnić już wyborem otwarcia. Co prawda „strefowcy” mają bezalternatywne 1♠, ale już część grających Wspólnym Językiem otworzy 1♠, a część 1♣. Po otwarciu 1♠, tam, gdzie N będzie miał do dyspozycji odzywkę typu „mixed raise” – 6-9 PC z 4-kartowym fitem (najczęściej jest to zaczerpnięte z podniesień Bergena 3♣), NS staną szybko w końcówce pikowej:

Po narzucającym się ataku waletem kier rozgrywający pewnie weźmie asem w stole i zagra na impas pik, a W po wzięciu lewy na króla odejdzie pewnie w atu. Teraz rozgrywający powinien utrzymać się trzecią lewą pikową w stole i zagrać kiera. Jeżeli rozgrywający zagra na tyle bezpiecznie, pozostanie mu już tylko trafić karo (o ile W nie wskoczy na zagraną spod asa blotkę) aby zapisać +420.

Tam, gdzie po 1♠ jedyną opcja gracza N będzie podniesienie do 2♠, grozi wylądowanie w końcówce kierowej – S po 2♠ powinien zgłosić 3♥ – partner może mieć tylko 3 piki, a kierów cztery, a nawet czasem pięć i końcówka kierowa może wtedy być lepsza. Tutaj po 3♥ N powinien powiedzieć 4♠, ale pewnie będą tacy, co zaproponują końcówkę kierową, którą ciężko jest wypuścić.

Po otwarciu 1♣ ze Wspólnego Języka N odpowie 1♥ i mało prawdopodobne, aby NS zagrali w piki – jeżeli S zdecyduje się na odwrotkę, to N odpowie „słaby na czwórce” 2♥, a S zamknie licytację końcówką kierową:

O ile po odwrotce można sobie wyobrazić sekwencję, prowadzącą do końcówki pikowej, to na pewno jest ona wykluczona tam, gdzie S zdecyduje się w pierwszym okrążeniu na Splintera 4♣. chociaż karta na pewne nie jest modelowa ze względu na singlowego asa trefl. Po takim początku N zalicytuje negatywne 4♥ i na tym licytacja zgaśnie.

Na 4♥ z ręki N gracz E najprawdopodobniej wyjdzie w singla pik i wygranie kontraktu będzie niemożliwe.