Rozdanie 5.

Rozdanie 5 Rozd. N, po partii: NS	♠ A 9 7 6 2 ♥ 8 7 2 ♦ 7 2 ♣ 8 7 4
♠ 4 ♥ A J 9 6 5 3 ♦ 9 8 6 4 ♣ 6 2		♠ K Q J ♥ K 10 ♦ A J 3 ♣ A K Q 9 5
	♠ 10 8 5 3 ♥ Q 4 ♦ K Q 10 5 ♣ J 10 3

Tutaj można z dużą dozą prawdopodobieństwa prognozować, że pary WE będą grały końcówkę kierową. N na pewno spasuje, a gracz E otworzy 1♣ (niektórzy grający Strefą pewnie otworzą Acolem 2♣) – nawet u grających silnym otwarciem 2BA (21-22,20-21 PC) karta E jest za silna na takie otwarcie – 23 PC z bardzo dobrą piątką pozwala praktycznie na przesądzenie końcówki, chyba, że mamy sposób, aby niżej sprzedać 23-24 PC w układzie zrównoważonym. Po otwarciu 1♣, S spasuje, W zalicytuje negatywne 1♦ i jeżeli E zdecyduje się na sztuczne, forsujące do dogranej 2♦, dalszy rozwój licytacji jest kwestią systemu. Wydaje się, że bez specjalnych ustaleń W powinien zalicytować 3♥ – 5-6 PC na niezłym kolorze i po 3BA partnera przenieść na 4♥:

 Kontrakt ten grany z ręki W wygląda nieco gorzej niż z E, zwłaszcza po ataku z dubletona karowego, ale przy drugiej damie kier pod ręką i podziale trefli 3-3 12 lew bierze się łatwo.

Tam, gdzie gracze W naciągną na odpowiedź 1♥, E pewnie zrobi próbę szlemikową, ale wobec braku 1 wartości i damy kier powinien zatrzymać się przed szlemikiem:

2BA – 18+PC, układ mniej więcej zrównoważony, z dublem kier;

4♥ – minimum na 6 kierach;

5♣ – 1 wartość z 5;

5♥ – brak damy kier.

Po otwarciu 2♣ Acol z ręką E kiery będą ustawione z ręki otwierającego:

2♦ – negat, brak 3 kontroli (A=2, K=1);

2BA – 23+PC w układzie zrównoważonym, forsujące;

3♦ – transfer, 5+♥;

3BA – brak fitu kier;

4♦ – powtórny transfer.