Rozdanie 26.

Rozdanie 26 Rozd. E, po partii: obie	♠ K 7 6 ♥ Q 2 ♦ A Q 10 4 2 ♣ Q 10 5
♠ 10 ♥ 10 4 3 ♦ J 8 7 6 3 ♣ 7 6 4 3		♠ J 5 4 3 ♥ A J 9 8 5 ♦ 9 5 ♣ A 2
	♠ A Q 9 8 2 ♥ K 7 6 ♦ K ♣ K J 9 8

W tym rozdaniu grający na NS będą musieli wykazać się odrobiną przezorności. Można założyć z dużą dozą prawdopodobieństwa, że wylądują oni w końcówce pikowej, niektórzy może nawet na wysokości 5. Gracze E raczej nie będą otwierać – co prawda 5-4 na starszych i nie najbrzydsze punkty, ale tylko 10, więc otwarcie będzie rzadkością. Po pasie E, e-S otworzy 1♠, W spasuje, a N zalicytuje 2♦ (pewnie znajdą się też tacy spryciarze, którzy odpowiedzą 2♣, co w sytuacji, gdy i tak będziemy pewnie grali w piki, ma pewne plusy – pozostawia więcej przestrzeni do licytacji, a i utrudnia trafienie wistu obrońcom). Gracz E pewnie jeszcze raz spasuje – w sytuacji gdy przeciwnicy sprzedali już taką przewagę siły, popartyjne wejście z taką kartą grozi dużą wypłatą. S, zarówno po 2♣, jak i po 2♦, zalicytuje nadwyżkowe 3♣. N ma teraz decyzję – czy zamykające 4♠, czy zachęcające 3♠… Po 4♠ licytacja zgaśnie – z pozycji S do szlemika potrzeba 3 wartości z 5 u partnera i damy trefl – z takimi wartościami na pewno nie zamykałby on licytacji.

Tam, gdzie N zalicytuje zachęcające 3♠, zgodnie z ustaleniami systemowymi S powinien wskazać singletona. Jednak z singletonem królem lepiej zwykle zafałszować nieco układ i udawać, że ma się 5422. Jeżeli chodzi o zatrzymania, nie oszukujemy wtedy, a o królu będzie w razie czego można się dowiedzieć w serii cue bidów. Tutaj po wskazaniu przez S układu 5422 odzywką 3BA, N zamknie licytację 4♠ – do szlemika potrzeba by wybranych 16-17 PC:

W wyjdzie pewnie w kiery. E podłoży waleta. Rozgrywający, po wzięciu na króla, powinien odegrać asa pik, króla karo i królem pik wejść do stołu. Ujawni się podział atu 4-1. Rozgrywający spróbuje wyrzucić kiery na asa i damę karo, ale E przebije i po nadbitce rozgrywka skończy się wzięciem 11 lew.