Rozdanie 3.

Rozdanie 3 Rozd. S, po partii: EW	♠ 8 3 ♥ A 8 ♦ A Q J 9 ♣ K 10 7 6 3
♠ A Q 5 2 ♥ 6 2 ♦ 10 7 4 ♣ A J 8 4		♠ J 10 7 4 ♥ K Q 10 9 5 3 ♦ 5 ♣ Q 5
	♠ K 9 6 ♥ J 7 4 ♦ K 8 6 3 2 ♣ 9 2

 W tym rozdaniu para EW może zrealizować końcówkę pikową, myślę jednak, że, z uwagi na małą siłę i udział w licytacji przeciwników, kontrakt 4♠ wylicytują tylko nieliczni. Poza tym wiele par EW pików po prostu nie uzgodni, gdyż po takim, dość prawdopodobnym początku licytacji:

 gracz E powie 2♥, a nie kontra. Odzywki tej nie można zresztą przesadnie krytykować – kolor znakomity, gramy na co najmniej ośmiu atutach (EW stosują standardową wersję WJ), a jeżeli partner jest silny, to mamy dla niego w zanadrzu coś takiego:

 Trzy trefl otwierającego to oczywiście forsing do dogranej, więc 3♠ gracza E jednoznacznie mówi o sześciu bardzo dobrych kierach i słabej czwórce pikowej, bowiem z układem 5-4 zawodnik E z całą pewnością dałby na 2♣ kontrę negatywną.

 To jednak tylko rozważania czysto teoretyczne, a proza tego rozdania wygląda tak, że na linii EW trzeba będzie się zmierzyć z rozgrywką kontraktu 2♥ lub 2♠ i tu właśnie zobaczymy przewagą kontraktu pikowego nad kierowym. Rozgrywający grę pikową to zwykle zawodnik W (E dał kontrę na wejście 2♣) i po najbardziej prawdopodobnym wiście atutowym (a w co ma wyjść biedny N?) będzie miał on szansę nawet na 11 lew. W kiery zaś zagra E, który otrzyma zapewne wist treflowy, po którym staranna obrona prowadzi do wzięcia zaledwie jednej nadróbki.

 Protokół rozdania zapełnią więc zapisy 140, 170, 200, a czasami nawet 620 dla pary EW.