Rozdanie 19.

Rozdanie 19 Rozd. S, po partii: EW	♠ 5 2 ♥ A 5 4 3 ♦ J 7 2 ♣ Q J 10 3
♠ 9 6 4 ♥ K 10 8 7 ♦ K 8 6 ♣ A 8 2		♠ A Q J 10 8 ♥ 9 6 ♦ 10 5 3 ♣ 9 7 5
	♠ K 7 3 ♥ Q J 2 ♦ A Q 9 4 ♣ K 6 4

 S otwiera 1BA, następują dwa pasy i gracz E staje przed typowym, niemalże szekspirowskim, dylematem – wznowić, albo nie wznowić.

 Założenia są niekorzystne, układ kiepski, punktów mało, a jedyny pozytyw karty E to dobry kolor pikowy. Niestety ciut za krótki, bo z sześciokartem ADW10xx problemu by nie było.

 Jest jeszcze jeden element, który powinniśmy brać pod uwagę przy podejmowaniu decyzji w tej i analogicznych sytuacjach. To założenia, w których są przeciwnicy. Dużo większy sens ma bowiem problematyczna „wznówka” wtedy, gdy oponenci są przed partią. Wtedy bowiem może być tak, że przegrają oni 1BA za 50 lub 100, a nam wychodzi gra za 110/140. Jeśli natomiast przeciwnicy są po partii, to istnieje szansa, że zapiszemy sobie 200 za wpadkę bez dwóch, a taki zapis trudno jest „przeskoczyć” częściówką. Całe powyższe rozumowanie dotyczy oczywiście gry w turnieju na maksy.

 Po przeanalizowaniu wszystkich „za” i „przeciw” część graczy E spasuje, a pozostali pokażą swój kolor pikowy odzywką 2♠ lub 2♦ (Multi). Na 1BA S weźmie siedem, a niekiedy nawet osiem lew i NS zapiszą 90/120.

 Po wejściu pikami możliwe będą następujące scenariusze:

1. EW grają 2♠ i przegrywają je bez jednej za 100. Wprawdzie teoretycznie NS mogą wziąć nawet siedem lew, ale, by tego dokonać konieczny jest abstrakcyjny pierwszy wist w młodszy kolor, a nie, zupełnie oczywiste, wyjście damą kier.
2. N kontruje (wywoławczo) 2♠, a S kontrę tę ukarnia i NS zapisują sobie 200.
3. N kontruje 2♠, ale S „odchodzi” w 2BA i leży bez jednej – 50 dla EW.
4. N 2♠ kontruje, S ukarnia, ale obrońcom udaje się to wypuścić – 670 dla EW.

 Przeróżnych zapisów będzie więc w protokole całe mnóstwo.

 Na początku napisałem, że po 1BA W i N pasują. Oczywiście nie będzie tak przy wszystkich stołach. Tu i ówdzie N zgłosi 2♣, które nieuchronnie doprowadzi do tego, że zapis przejdzie na stronę EW. Takimi przypadkami jednak się nie zajmujemy, Stayman z kartą N jest, moim zdaniem, dopuszczalny jedynie w założeniach popartyjnych w meczu, bo niekiedy może uciec nam „robrowa” końcówka kierowa.