Rozdanie 7.

Rozdanie 7 Rozd. S, po partii: obie	♠ J 3 ♥ A K J 9 8 3 2 ♦ 6 ♣ A 9 3
♠ A K 10 7 6 ♥ ♦ K 9 7 4 3 ♣ 6 4 2		♠ 4 ♥ Q 10 4 ♦ J 10 ♣ K Q J 10 8 7 5
	♠ Q 9 8 5 2 ♥ 7 6 5 ♦ A Q 8 5 2 ♣

 Rozdający w tym rozdaniu karty gracze S podzielą się na dwie grupy – jedni otworzą licytację słabą dwukolorówką (w zależności od systemu – 2♦ lub 2♠), a drudzy spasują. Oczywiście powodem PAS-a będzie trójka kierów w ręce S. Po otwarciu dwukolorowym bardzo trudno jest uzgodnić ten kolor, jeśli jest sfitowany 5:3 i kiery po prostu znikają z licytacji.

 Tu jednak takich obaw nie ma, gdyż N jest właścicielem bardzo solidnego siedmiokartu kierowego i z pewnością zgłosi go samodzielnie. Wtedy NS znajdą się dość szybko w końcówce, na którą powinni wziąć 10 lew.

 Pewne komplikacje wystąpić mogą jedynie po otwarciu dwukolorówką Wilkosza 2♦. Po prostu para musi mieć ustalenie, czy sekwencja:

jest słaba, czy inwitująca. Tu jednak nawet jeśli S tego nie wie, to pewnie i tak podniesie partnera do wysokości czterech.

 Niedolicytowana końcówka może być jednym z odchyleń od zapisu 620 dla NS. Drugie będzie miało miejsce wtedy, gdy N, po pierwszym wiście królem trefl, polując na maksa, zaimpasuje króla karo. W wyniku tego manewru maks rzeczywiście zostanie upolowany, ale nie na tej linii.

 I wreszcie odchylenie trzecie, najciekawsze. Para EW, pomimo posiadania sporych wartości defensywnych, broni czterech kierów pięcioma treflami. Tylko wist as karo i karo do przebitki pozwala położyć ten kontrakt bez jednej. Możemy więc śmiało założyć, że kto 5♣ wylicytuje, ten je wygra.

 I znowu świat należy do odważnych.