Rozdanie 30; rozdawał E, obie przed partią.

Rozdanie 30 Rozd. E, po partii: -	♠ K 8 3 ♥ A K 3 ♦ J 7 6 2 ♣ J 9 8
♠ 9 2 ♥ J 10 9 7 ♦ A 10 9 4 ♣ Q 6 2		♠ A J 4 ♥ Q 6 4 2 ♦ K 8 3 ♣ A K 4
	♠ Q 10 7 6 5 ♥ 8 5 ♦ Q 5 ♣ 10 7 5 3

Dużo lepiej grałoby się stronie WE w uzgodnione kiery (pewne dziewięć lew), E spasuje jednak na ogół na otwarcie partnera. Stayman groziłby bowiem kontraktem 2BA, a nawet 3BA, a odpowiadający jest na taki rozwój wydarzeń zbyt słaby. Przeciwko 1BA(E) wyjdzie S wyjdzie pikiem, a jego partner wstawi na trzeciej ręce ♠K. Jeśliby rozgrywający wiedział, że ♥A K znajdują się u e-N-a, przepuściłby dwa razy piki, a potem wyrobił sobie kiery i – także z uwagi na rozkład pików 5(S)–3(N) – wziąłby już cenne osiem lew. Jednak prawie z równym powodzeniem ♥A K mógłby się przecież znajdować u e-S-a, a wówczas zdecydowanie lepsze byłoby zabicie pierwszej lewy ♠A. Wprawdzie przy hipotetycznych pięciu pikach u e-S-a ♥A K nieco częściej znajdą się u jego partnera, różnica nie jest jednak duża, ponadto piki mogą być rozłożone 4–4.

Do opisanej wyżej częściówki w kiery dojdą tylko te duety WE, w których E nie będzie musiał otworzyć 1BA. Rośnie na przykład popularność otwarcia 1BA w sile 14–16 PC, wtedy E rozpocznie od 1♣ i jego partner odpowie 1♥. Jeśli tylko WE nie przelicytują wówczas karty do 4♥, na częściówki w ten kolor wezmą dziewięć lew i zapiszą po swej stronie protokołu minimaksowe 140. Częściej znajdą się w nim jednak zapewne zapisy w wysokości 90 dla tej strony, a od czasu do czasu także 120 dla niej.

Minimaks teoretyczny:3♥(WE), 9 lew; 140 dla WE.

Maksymalne liczby lew możliwe do wzięcia przy grze w poszczególne miana:

♣ – 7 (WE);

♦ –  8 (WE);

♥ – 9 (WE);

♠ – 7 (NS);

BA – 8 (WE).