Rozdanie 16.

Rozdanie 16 Rozd. W, po partii: EW	♠ A K 8 7 4 ♥ J 10 4 ♦ 9 7 ♣ J 9 2
♠ J 3 2 ♥ K 5 3 2 ♦ K 8 3 ♣ 10 7 4		♠ Q 5 ♥ A 6 ♦ Q 10 6 2 ♣ A K Q 8 6
	♠ 10 9 6 ♥ Q 9 8 7 ♦ A J 5 4 ♣ 5 3

Tutaj po dwóch pasach gracze E będą otwierać 1♣, myślę, że co niektórzy na pewno i 1BA. Po 1♣ S spasuje, W odpowie 1♥, a N wejdzie 1♠. Teraz we Wspólnym Języku E ma komfortowe 2♣ – kolor 5+, od 15 PC, forsujące na jedno okrążenie, raczej bez trzech kierów (wtedy można zacząć od kontry-fit). Po 2♣ S podniesie do 2♠, a W zalicytuje 3♣ – nieforsujące, 7-8 PC z fitem, co pewnie zakończy licytację – E widząc niegrającą damę pik raczej już spasuje.

S wyjdzie w piki i rozgrywający weźmie swoje 9 lew bez problemów.

Tam, gdzie WE grają Strefą, po 1♠ E nie ma alternatywy dla rewersu 2♦, który w Strefie w zasadzie obiecuje siłę 17+PC. S podniesie do 2♠ i W zalicytuje 3♣, na które E na pewno może już spasować – gdyby W miał więcej niż 7-8 PC zalicytowałby coś mocniej, kontrę lub kolor przeciwnika, i licytacja zakończy się podobnie jak wyżej:

Tam gdzie E otworzy 1BA, S i W spasują, myślę, że z kartą N raczej mało kto wznowi i 1BA się utrzyma.

S wyjdzie zapewne w kiery, ale rozgrywający i tak nie ma specjalnie szans, aby wziąć więcej niż swoje 8 lew.

Tam, gdzie N wznowi (zwykle 2♦ – jeden starszy), NS zagrają 2♠, najczęściej z ręki N:

S wyjdzie w trefla i w sumie najlepszą kontynuacją jest wzięcie przebitki kier  i odejście w karo co w zasadzie zabezpiecza wpadkę bez dwóch.