Rozdanie 18.

Rozdanie 18 Rozd. E, po partii: NS	♠ K Q 9 5 ♥ Q 6 ♦ A 8 2 ♣ K J 10 3
♠ 10 4 3 2 ♥ A 8 4 ♦ 7 ♣ 9 8 6 5 4		♠ J 8 7 ♥ 10 9 ♦ K Q 10 9 3 ♣ Q 7 2
	♠ A 6 ♥ K J 7 5 3 2 ♦ J 6 5 4 ♣ A

Tutaj po pasie E gracze S będą otwierać 1♥. W spasuje a N odpowie 1♠ (chociaż pewnie znajdą się tacy, którzy zalicytują 2♣ aby uniknąć potem problemów ze sforsowaniem). S powtórzy kiery. Teraz N stanie przed problemem jak uzgodnić zachęcająco kiery… Jeżeli gra się w tej pozycji forsującym 2BA (a jest to bardzo pożyteczne po one over one i powtórzeniu koloru starszego) to S przez 3♣ wskaże krótkość trefl i N w zasadzie może zrezygnować ze szlemika:

2BA – forsujące do dogranej pytanie o skład;

3♣ – możliwe są różne warianty odpowiedzi, w klasycznym systemie Martensa – Przybory gdzie takie forsujące 2BA po raz pierwszy w Polsce opisano licytowano tak:

- 3♣/♦ – krótkość licytowana;

- 3♥ – krótkość pik;

- 3♠ – trójka pików bez krótkości (3622);

- 3BA – brak krótkości i trzech pików.

Jeżeli nie gra się forsującym 2BA, N musi albo zalicytować od razu 4♥ (przedwcześnie, dalej wiele możliwych rąk S da szlemika), albo kołowate seminaturalne 3♣. Teraz S zalicytuje 3♦ – czwarty kolor – sekwencja N to zwykle 5♠ i 4+♣, przy krótkości bądź pustym dublu karo zwykle 3BA nie będzie kontraktem marzeń, a N powinien zamknąć licytację odzywką 4♥.

Na kiery dzięki odpadającej damie trefl można wziąć nawet 12 lew, ale po ataku w singla karo pewnie niejeden puści „na razie”, co po przebitce ograniczy rozgrywającego do 10 lew.

Tam, gdzie N odpowie 2♣, S powinien dać rebid 2♦ – po two over one trzeba licytować tak, aby dało się pokazać pełny układ ręki, a po enigmatycznym 2♥ kara już na pewno zginą. Po 2♦ wielu N zalicytuje od razu 3BA z tak obsadnymi kolorami czarnymi:

E nie ma łatwego wistu, ale 11 lew bierze się bez problemu.

Na pewno niejeden po 2♦ zapyta o układ przez forsujące 2BA i po wskazaniu sześciu kierów (przez naturalne 3♥ bądź transferowe wydłużenie koloru K.Martensa) zalicytuje końcówkę w ten kolor: